رده:دیوان شمس
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
صفحه‌ها در ردهٔ «دیوان شمس»
۲۰۰ صفحۀ زیر در این رده هستند؛ این رده در کل ۱٬۰۱۶ صفحه دارد.
(صفحهٔ قبلی) (صفحهٔ بعدی)د
- دیوان شمس (غزلیات ۱)
- دیوان شمس (غزلیات ۱۰)
- دیوان شمس (غزلیات ۱۱)
- دیوان شمس (غزلیات ۱۲)
- دیوان شمس (غزلیات ۱۳)
- دیوان شمس (غزلیات ۱۴)
- دیوان شمس (غزلیات ۲)
- دیوان شمس (غزلیات ۳)
- دیوان شمس (غزلیات ۴)
- دیوان شمس (غزلیات ۵)
- دیوان شمس (غزلیات ۶)
- دیوان شمس (غزلیات ۷)
- دیوان شمس (غزلیات ۸)
- دیوان شمس (غزلیات ۹)
- دیوان شمس/آب تو ده گسسته را در دو جهان سقا تویی
- دیوان شمس/آب حیات عشق را در رگ ما روانه کن
- دیوان شمس/آتشی از تو در دهان دارم
- دیوان شمس/آتشی نو در وجود اندرزدیم
- دیوان شمس/آتشینا آب حیوان از کجا آورده‌ای
- دیوان شمس/آخر از هجران به وصلش دررسیدستی دلا
- دیوان شمس/آخر ای دلبر تو ما را می‌نجویی اندکی
- دیوان شمس/آخر ای دلبر نه وقت عشرت انگیزی شدست
- دیوان شمس/آخر گل و خار را بدیدی
- دیوان شمس/آدمیی، آدمیی، آدمی
- دیوان شمس/آمد آمد نگار پوشیده
- دیوان شمس/آمد آن خواجه سیماترش
- دیوان شمس/آمد خیال آن رخ چون گلستان تو
- دیوان شمس/آمد ز نای دولت بار دگر نوایی
- دیوان شمس/آمد سرمست سحر دلبرم
- دیوان شمس/آمد مه و لشکر ستاره
- دیوان شمس/آمد یار و بر کفش جام میی چو مشعله
- دیوان شمس/آمدستیم تا چنان گردیم
- دیوان شمس/آمده‌ام که سر نهم عشق تو را به سر برم
- دیوان شمس/آمده‌ای بی‌گه خامش مشین
- دیوان شمس/آمده‌ای که راز من بر همگان بیان کنی
- دیوان شمس/آن آتشی که داری در عشق صاف و ساده
- دیوان شمس/آن چهره و پیشانی شد قبله حیرانی
- دیوان شمس/آن خواجه اگر چه تیزگوش است
- دیوان شمس/آن دلبر عیار جگرخواره ما کو
- دیوان شمس/آن دلبر من آمد بر من
- دیوان شمس/آن دم که دررباید باد از رخ تو پرده
- دیوان شمس/آن ساعد سیمین را در گردن ما افکن
- دیوان شمس/آن سو مرو این سو بیا ای گلبن خندان من
- دیوان شمس/آن شعله نور می‌خرامد
- دیوان شمس/آن شمع چو شد طرب فزایی
- دیوان شمس/آن عشق جگرخواره کز خون شود او فربه
- دیوان شمس/آن کس که تو را بیند وانگه نظرش بر تن
- دیوان شمس/آن کیست ای خدای کز این دام خامشان
- دیوان شمس/آنچ در سینه نهان می‌داری
- دیوان شمس/آنک بخورد دم به دم سنگ جفای صدمنی
- دیوان شمس/آواز داد اختر بس روشنست امشب
- دیوان شمس/آوخ آوخ چو من وفاداری
- دیوان شمس/آورد خبر شکرستایی
- دیوان شمس/آورد طبیب جان یک طبله ره آوردی
- دیوان شمس/آه از آن رخسار برق انداز خوش عیاره‌ای
- دیوان شمس/آه از عشق جمال حوریی
- دیوان شمس/آه چه دیوانه شدم در طلب سلسله‌ای
- دیوان شمس/آه خجسته ساعتی که صنما به من رسی
- دیوان شمس/آه کان سایه خدا گوهردلی پرمایه‌ای
- دیوان شمس/آه که چه شیرین بتیست در تتق زرکشی
- دیوان شمس/آه که دلم برد غمزه‌های نگاری
- دیوان شمس/آینه جان شده چهره تابان تو
- دیوان شمس/آینه چینی تو را با زنگی اعشی چه کار
- دیوان شمس/آینه‌ای بزدایم از جهت منظر من
- دیوان شمس/ابناء ربیعنا تعالوا
- دیوان شمس/اتاک الصوم فی حلل السعود
- دیوان شمس/اتی‌النیروز مسرورالجنان
- دیوان شمس/اتیناکم اتیناکم فحیونا نحییکم
- دیوان شمس/اخلائی! اخلائی! صفونی عند مولایی
- دیوان شمس/اخی رایت جمالا سبا القلوب سبا
- دیوان شمس/از آتش روی خود اندر دلم آتش زن
- دیوان شمس/از آتش ناپیدا دارم دل بریانی
- دیوان شمس/از اصل چو حورزاد باشیم
- دیوان شمس/از این پستی به سوی آسمان شو
- دیوان شمس/از این درخت بدان شاخ و بر نمی‌بینی
- دیوان شمس/از بدی‌ها آن چه گویم هست قصدم خویشتن
- دیوان شمس/از بس که مطرب دل از عشق کرد ناله
- دیوان شمس/از بهر مرغ خانه چون خانه‌ای بسازی
- دیوان شمس/از دار ملک لم یزل ای شاه سلطان آمدی
- دیوان شمس/از زنگ لشکر آمد بر قلب لشکرش زن
- دیوان شمس/از شهنشه شمس دین من ساغری را یافتم
- دیوان شمس/از فراق شمس دین افتاده‌ام در تنگنا
- دیوان شمس/از قصه حال ما نپرسی
- دیوان شمس/از ما مرو ای چراغ روشن
- دیوان شمس/از مه من مست دو صد مشتری
- دیوان شمس/اسفا لقلبی یوما هجرالحبیب داری
- دیوان شمس/اشکم دهل شده‌ست از این جام دم به دم
- دیوان شمس/اضحکنی بنظرة، قلت له فهکذی
- دیوان شمس/اطیب الاسفار عندی انتقالی من مکان
- دیوان شمس/افتادم افتادم در آبی افتادم
- دیوان شمس/افند کلیمیرا از زحمت ما چونی
- دیوان شمس/افندس مسین کاغا یومیندن
- دیوان شمس/اگر آب و گل ما را چو جان و دل پری بودی
- دیوان شمس/اگر الطاف شمس الدین بدیده برفتادستی
- دیوان شمس/اگر امشب بر من باشی و خانه نروی
- دیوان شمس/اگر بی‌من خوشی یارا به صد دامم چه می‌بندی
- دیوان شمس/اگر تو همره بلبل ز بهر گلزاری
- دیوان شمس/اگر تو یار نداری چرا طلب نکنی
- دیوان شمس/اگر حوا بدانستی ز رنگت
- دیوان شمس/اگر خواهی مرا می در هوا کن
- دیوان شمس/اگر درد مرا درمان فرستی
- دیوان شمس/اگر دمی بگذاری هوا و نااهلی
- دیوان شمس/اگر ز حلقه این عاشقان کران گیری
- دیوان شمس/اگر سرمست اگر مخمور باشم
- دیوان شمس/اگر عالم همه پرخار باشد
- دیوان شمس/اگر مرا تو نخواهی دلم تو را خواهد
- دیوان شمس/اگر مرا تو ندانی بپرس از شب تاری
- دیوان شمس/اگر نه عاشق اویم چه می‌پویم به کوی او
- دیوان شمس/الا ای جان قدس آخر به سوی من نمی‌آیی
- دیوان شمس/الا ای نقش روحانی چرا از ما گریزانی
- دیوان شمس/الا حریم لیلی، علیکم سلامی
- دیوان شمس/الا فی‌الغشق تشریفی و عیدی
- دیوان شمس/الا هت حمرا کالعندم
- دیوان شمس/الا یا ساقیا انی لظمن و مشتاق
- دیوان شمس/الا یا مالکا رق‌الزمان
- دیوان شمس/العشق یقول لی تزین
- دیوان شمس/الیوم من الوصل نسیم و سعود
- دیوان شمس/امروز بت خندان می‌بخش کند خنده
- دیوان شمس/امروز تو خوشتری و یا من
- دیوان شمس/امروز در این شهر نفیر است و فغانی
- دیوان شمس/امروز سرکشان را عشقت جلوه کردن
- دیوان شمس/امروز مرا چه شد چه دانم
- دیوان شمس/امروز مستان را نگر در مست ما آویخته
- دیوان شمس/امروز نیم ملول شادم
- دیوان شمس/امسی و اصبح بالجوی اتعذب
- دیوان شمس/امشب ای دلدار مهمان توییم
- دیوان شمس/امشب پریان را من تا روز به دلداری
- دیوان شمس/امشب جان را ببر از تن چاکر تمام
- دیوان شمس/انا فتحنا بابکم لا تهجروا اصحابکم
- دیوان شمس/انجیرفروش را چه بهتر
- دیوان شمس/اندر دل ما تویی نگارا
- دیوان شمس/اندر شکست جان شد پیدا لطیف جانی
- دیوان شمس/اندر قمارخانه چون آمدی به بازی
- دیوان شمس/اندرآمد شاه شیرینان ترش
- دیوان شمس/اول
- دیوان شمس/اول نظر ار چه سرسری بود
- دیوان شمس/ای آفتاب سرکشان با کهکشان آمیختی
- دیوان شمس/ای آن که بر اسب بقا از دیر فانی می‌روی
- دیوان شمس/ای آنک از میانه کران می‌کنی مکن
- دیوان شمس/ای آنک به دل‌ها ز حسد خار خلیدی
- دیوان شمس/ای آنک تو را ما ز همه کون گزیده
- دیوان شمس/ای آنک تو شاه مطربانی
- دیوان شمس/ای آنک جمله عالم از توست یک نشانی
- دیوان شمس/ای از تو خاکی تن شده تن فکرت و گفتن شده
- دیوان شمس/ای از جمال حسن تو عالم نشانه‌ای
- دیوان شمس/ای باد بی‌آرام ما با گل بگو پیغام ما
- دیوان شمس/ای بخاری را تو جان پنداشته
- دیوان شمس/ای بداده دیده‌های خلق را حیرانیی
- دیوان شمس/ای بر سر بازارت صد خرقه به زناری
- دیوان شمس/ای بر سر بازاری دستار چنان کرده
- دیوان شمس/ای برادر تو چه مرغی خویشتن را بازبین
- دیوان شمس/ای برده اختیارم تو اختیار مایی
- دیوان شمس/ای بس فراز و شیب که کردم طلب گری
- دیوان شمس/ای بود تو از کی نی وی ملک تو تا کی نی
- دیوان شمس/ای به میدان‌های وحدت گوی شاهی باخته
- دیوان شمس/ای بهار سبز و تر شاد آمدی
- دیوان شمس/ای بی تو حیات‌ها فسرده
- دیوان شمس/ای بی‌تو حرام زندگانی
- دیوان شمس/ای پاک از آب و از گل پایی در این گلم نه
- دیوان شمس/ای پرده در پرده بنگر که چه‌ها کردی
- دیوان شمس/ای پرده در پرده بنگر که چه‌ها کردی ۱
- دیوان شمس/ای ترک ماه چهره چه گردد که صبح تو
- دیوان شمس/ای تو آب زندگانی فاسقنا
- دیوان شمس/ای تو امان هر بلا ما همه در امان تو
- دیوان شمس/ای تو پناه همه روز محن
- دیوان شمس/ای تو ترش کرده رو تا که بترسانیم
- دیوان شمس/ای تو خموش پرسخن چیست خبر بیا بگو
- دیوان شمس/ای تو را گردن زده آن تسخرت بر گرد نان
- دیوان شمس/ای توبه‌ام شکسته از تو کجا گریزم
- دیوان شمس/ای جان ای جان فی ستر الله
- دیوان شمس/ای جان گذرکرده از این گنبد ناری
- دیوان شمس/ای چرخ عیب جویم وی سقف پرستیزم
- دیوان شمس/ای چشم و چراغ شهریاری
- دیوان شمس/ای حیله‌هات شیرین تا کی مرا فریبی
- دیوان شمس/ای خجل از تو شکر و آزادی
- دیوان شمس/ای خدایی که مفرح بخش رنجوران تویی
- دیوان شمس/ای خراب اسرارم از اسرار تو اسرار تو
- دیوان شمس/ای خواجه تو چه مرغی نامت چه چرا شایی
- دیوان شمس/ای خواجه سلام علیک از زحمت ما چونی
- دیوان شمس/ای خوشا روز که پیش چو تو سلطان میرم
- دیوان شمس/ای خیره نظر در جو پیش آ و بخور آبی
- دیوان شمس/ای داده جان را لطف تو خوشتر ز مستی حالتی
- دیوان شمس/ای در غم بیهوده رو کم ترکوا برخوان
- دیوان شمس/ای درآورده جهانی را ز پای
- دیوان شمس/ای دریغا در این خانه دمی بگشودی
- دیوان شمس/ای دشمن روزه و نمازم
- دیوان شمس/ای دشمن عقل من وی داروی بی‌هوشی
- دیوان شمس/ای دشمن عقل و جان شیرین
- دیوان شمس/ای دل به ادب بنشین برخیز ز بدخویی
- دیوان شمس/ای دل تو در این غارت و تاراج چه دیدی
- دیوان شمس/ای دل رفته ز جا بازمیا
- دیوان شمس/ای دل ز شاه حوران یا قبله صبوران
- دیوان شمس/ای دل سرگشته شده در طلب یاوه روی
- دیوان شمس/ای دل نگویی چون شدی ور عشق روزافزون شدی
- دیوان شمس/ای دلارام من و ای دل شکن
- دیوان شمس/ای دلبر بی‌دلان صوفی
- دیوان شمس/ای دو چشمت جاودان را نکته‌ها آموخته
- دیوان شمس/ای دوست عتاب را رها کن
- دیوان شمس/ای دهان آلوده جانی از کجا می خورده‌ای