دیوان شمس/ای دشمن عقل من وی داروی بی‌هوشی

از ویکی‌نبشته
دیوان شمس (غزلیات) از مولوی
(ای دشمن عقل من وی داروی بی‌هوشی)
  ای دشمن عقل من وی داروی بی‌هوشی من خابیه تو در من چون باده همی‌جوشی  
  اول تو و آخر تو بیرون تو و در سر تو هم شاهی و سلطانی هم حاجب و چاووشی  
  خوش خویی و بدخویی دلسوزی و دلجویی هم یوسف مه رویی هم مانع و روپوشی  
  بس تازه و بس سبزی بس شاهد و بس نغزی چون عقل در این مغزی چون حلقه در این گوشی  
  هم دوری و هم خویشی هم پیشی و هم بیشی هم مار بداندیشی هم نیشی و هم نوشی  
  ای رهزن بی‌خویشان ای مخزن درویشان یا رب چه خوشند ایشان آن دم که در آغوشی  
  آن روز که هشیارم من عربده‌ها دارم و آن روز که خمارم چه صبر و چه خاموشی