دیوان شمس/امروز مرا چه شد چه دانم
ظاهر
امروز مرا چه شد چه دانم | امروز من از سبک دلانم | |||||
در دیده عقل بس مکینم | در دیده عشق بیمکانم | |||||
افسوس که ساکن زمینم | انصاف که صارم زمانم | |||||
این طرفه که با تن زمینی | بر پشت فلک همیدوانم | |||||
آن بار که چرخ برنتابد | از قوت عشق می کشانم | |||||
از سینه خویش آتشش را | تا سینه سنگ می رسانم | |||||
از لذت و از صفای قندش | پرشهد شدهست این دهانم | |||||
از مشکل شمس حق تبریز | من نکته مشکل جهانم |