دیوان شمس/اسفا لقلبی یوما هجرالحبیب داری
ظاهر
اسفا لقلبی یوما هجرالحبیب داری | و تحرقت ضلوعی و جوانحی بناری | |||||
و سعادة لیوم نظرالسعود فینا | نزل السهیل سهلا و اقام فی جواری | |||||
فدخلت لج بحر بطرا بما اتانی | فغرقت فیه لکن نظرالحبیب جاری | |||||
فتحت عیون قلبی فرأیت الف بحر | و مراکبا علیها بهوی الهوا سواری | |||||
تبریز حض فضلا و ترابه کمالا | بشعاع نور صدر هو افضل الکبار | |||||
تبریز اشفعی لی بشفاعة الی من | زعقات وجد قلبی لحقتة بالتواری | |||||
و لاجل س حالی بتواضعی لدیه | و تعرضی هوانی بهواه والصغار | |||||
و تقول لا تقطع کبدا رهین شوق | برجاک ما یرجی و یذوب بالبواری | |||||
و تتوب من ذنوبی و تجاسری علیه | و لیه عود قلبی و نهایة الفرار | |||||
لمعات شمس دین هو سیدی حقیقا | هی اصل اصل روحی و وراء هاعواری | |||||
جمع الاله شملا قطعته شقوة لی | فهو الکبیر یعفو لجنایة العصاری |