دیوان شمس/اگر دمی بگذاری هوا و نااهلی

by مولوی

	اگر دمی بگذاری هوا و نااهلی			ببینی آنچ نبی دید و آنچ دید ولی
	خدا ندانی خود را و خاص بنده شوی			خدای را تو ببینی به رغم معتزلی
	اگر تو رند تمامی ز احمقان بگریز			گشا دو چشم دلت را به نور لم یزلی
	مگوی غیب کسان را به غیب دان بنگر			زبان ز جهل بدوز و دگر مکن دغلی
	وضو ز اشک بساز و نماز کن به نیاز			خراب و مست شو ای جان ز باده ازلی
	برآر نعره ارنی به طور موسی وار			بزن تو گردن کافر غزا بکن چو علی
	دکان قند طلب کن ز شمس تبریزی			تو مرد سرکه فروشی چه لایق عسلی