دیوان شمس/ای بهار سبز و تر شاد آمدی
| ای بهار سبز و تر شاد آمدی | وی نگار سیمبر شاد آمدی | |||||
| درفکندی در سر و جان فتنه‌ای | ای حیات جان و سر شاد آمدی | |||||
| درفکن اندر دماغ مرد و زن | صد هزاران شور و شر شاد آمدی | |||||
| از بر سیمین تو کارم زر است | ای بلای سیم و زر شاد آمدی | |||||
| پای خود بر تارک خورشید نه | ای تو خورشید و قمر شاد آمدی | |||||
| لعل گوید از میان کان تو را | سوی آن کوه و کمر شاد آمدی | |||||
| شمس تبریزی که عالم از رخت | هست مست و بی‌خبر شاد آمدی | |||||