دیوان شمس/ای پرده در پرده بنگر که چهها کردی
ظاهر
ای پرده در پرده بنگر که چهها کردی | دل بردی و جان بردی این جا چه رها کردی | |||||
ای برده هوسها را بشکسته قفسها را | مرغ دل ما خستی پس قصد هوا کردی | |||||
گر قصد هوا کردی ور عزم جفا کردی | کو زهره که تا گویم ای دوست چرا کردی | |||||
آن شمع که میسوزد گویم ز چه میگرید | زیرا که ز شیرینش در قهر جدا کردی | |||||
آن چنگ که میزارد گویم ز چه میزارد | کز هجر تو پشت او چون بنده دوتا کردی | |||||
این جمله جفا کردی اما چو نمودی رو | زهرم چو شکر کردی وز درد دوا کردی | |||||
هر برگ ز بیبرگی کفها به دعا برداشت | از بس که کرم کردی حاجات روا کردی |