دیوان شمس/ای دوست عتاب را رها کن
| ای دوست عتاب را رها کن | تدبیر دوای درد ما کن | |||||
| ای دوست جدا مشو تو از ما | ما را ز بلا و غم جدا کن | |||||
| اندیشه چو دزد در دل افتاد | مستم کن و دزد را فنا کن | |||||
| شادی ز میان غم برانگیز | در عالم بی‌وفا وفا کن | |||||
| ای دوست عتاب را رها کن | تدبیر دوای درد ما کن | |||||
| ای دوست جدا مشو تو از ما | ما را ز بلا و غم جدا کن | |||||
| اندیشه چو دزد در دل افتاد | مستم کن و دزد را فنا کن | |||||
| شادی ز میان غم برانگیز | در عالم بی‌وفا وفا کن | |||||