دیوان شمس/از آتش ناپیدا دارم دل بریانی

از ویکی‌نبشته
دیوان شمس (غزلیات) از مولوی
(از آتش ناپیدا دارم دل بریانی)
  از آتش ناپیدا دارم دل بریانی فریاد مسلمانان از دست مسلمانی  
  شهد و شکرش گویم کان گهرش گویم شمع و سحرش خوانم یا نادره سلطانی  
  زین فتنه و غوغایی آتش زده هر جایی وز آتش و دود ما برخاسته ایوانی  
  با این همه سلطانی آن خصم مسلمانی بربود به قهر از من در راه حرمدانی  
  بگشاد حرمدانم بربود دل و جانم آن کس که به پیش او جانی به یکی نانی  
  من دوش ز بوی او رفتم سر کوی او ناگاه پدید آمد باغی و گلستانی  
  آن جا دل و دلداری هم عالم اسراری هم واقف و بیداری هم شهره و پنهانی  
  در خدمت خاک او عیشی و تماشایی در آتش عشق او هر چشمه حیوانی