دیوان شمس/آینه جان شده چهره تابان تو

by مولوی

	آینه جان شده چهره تابان تو			هر دو یکی بوده‌ایم جان من و جان تو
	ماه تمام درست خانه دل آن توست			عقل که او خواجه بود بنده و دربان تو
	روح ز روز الست بود ز روی تو مست			چند که از آب و گل بود پریشان تو
	گل چو به پستی نشست آب کنون روشن است			رفت کنون از میان آن من و آن تو
	قیصر رومی کنون زنگیکان را شکست			تا به ابد چیره باد دولت خندان تو
	ای رخ تو همچو ماه ناله کنم گاه گاه			ز آنک مرا شد حجاب عشق سخندان تو