رده:آثار عبید زاکانی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
صفحهها در ردهٔ «آثار عبید زاکانی»
۲۰۰ صفحۀ زیر در این رده هستند؛ این رده در کل ۲۲۰ صفحه دارد.
(صفحهٔ قبلی) (صفحهٔ بعدی)ع
- عبید زاکانی (ترجیع بند)
- عبید زاکانی (ترجیع بند)/وقت آن شد که کار دریابیم
- عبید زاکانی (ترکیبات)
- عبید زاکانی (ترکیبات)/از شکوفه شاهدان باغ معجز بستهاند
- عبید زاکانی (ترکیبات)/ساقی بیار بادهی و پر کن بیاد عید
- عبید زاکانی (ترکیبات)/ساقیا موسم عیش است بده جام شراب
- عبید زاکانی (عشاقنامه)
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/الا ای باد عنبر بوی مشکین
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/بتی فرخ رخی فرخنده رائی
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/بدیدم چشم مستت رفتم از دست
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/به بهتر طالع و فرخندهتر فال
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/پس از عمری که دل خونابه میخورد
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/ترا آن به که راه خویش گیری
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/چنین زیبا نگاری دلستانی
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/چو این پیغامها در گوش کردم
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/چو این ناخوش خبر در گوشم آمد
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/چو با همراز خود همداستان شد
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/چو بشنید این سخن را سرو آزاد
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/چو زرین بال عنقای سرافراز
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/چو زلف خویشتن ناگه برآشفت
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/چه کم گردد خدایا از خدائیت
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/خدایا تا از این فیروزه ایوان
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/خم ابروی ا و در جان فزائی
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/خیالی بود و خوابی وصل یاران
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/در آن شبهای تار از بیقراری
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/در این اندیشه شب را روز کردم
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/دریغ آن روزگار شادمانی
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/دگر بار آن فسون پرداز استاد
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/دگر بار آن فسونگر مرغ چالاک
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/دگر بار از سر سوزی که دانی
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/دلا تا چند از این صورت پرستی
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/دلم زین بیش غوغا برنتابد
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/ز سوز عشق من جانت بسوزد
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/سحرگاهی که باد صبحگاهی
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/شبی چون شام در فریاد و زاری
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/شبی شوقم شبیخون بر سر آورد
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/ضمیر پاک آن مرغ سخن ساز
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/گر آن مه را وفا بودی چه بودی
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/من اندر عیش و بختم در کمین بود
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/نخستین روز کاین چشم بلاکش
- عبید زاکانی (غزلیات)
- عبید زاکانی (غزلیات)/از حد گذشت درد و به درمان نمیرسیم
- عبید زاکانی (غزلیات)/از دم جان بخش نیدل را صفائی میرسد
- عبید زاکانی (غزلیات)/افتاده بازم در سر هوائی
- عبید زاکانی (غزلیات)/ای ترک چشم مستت بیمار خانهی دل
- عبید زاکانی (غزلیات)/ای خط و خال خوشت مایهی سودای ما
- عبید زاکانی (غزلیات)/ای عاشقان رویت بر مهر دل نهاده
- عبید زاکانی (غزلیات)/با ما نکرد آن بت سرکش وفا هنوز
- عبید زاکانی (غزلیات)/باد صبا جیب سمن برگشاد
- عبید زاکانی (غزلیات)/باز ترک عهد و پیمان کرده بود
- عبید زاکانی (غزلیات)/باز در میکده سر حلقهی رندان شدهام
- عبید زاکانی (غزلیات)/باز فکند در چمن، بلبل مست غلغله
- عبید زاکانی (غزلیات)/بدین صفت سر و چشمی و قد و بالائی
- عبید زاکانی (غزلیات)/بکشت غمزهی آن شوخ بیگناه مرا
- عبید زاکانی (غزلیات)/بی روی یار صبر میسر نمیشود
- عبید زاکانی (غزلیات)/بیش از این بد عهد و پیمانی مکن
- عبید زاکانی (غزلیات)/بیش از این برگ فراق رخ جانانم نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/بییار دل شکسته و دور از دیار خویش
- عبید زاکانی (غزلیات)/پیوسته چشم شوخت ما را فکار دارد
- عبید زاکانی (غزلیات)/ترا که گفت که با ما وفا نشاید کرد
- عبید زاکانی (غزلیات)/ترک سر مستم که ساغر میگرفت
- عبید زاکانی (غزلیات)/جانا بیا که بی تو دلم را قرار نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/جفا مکن که جفا رسم دلربائی نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/جوق قلندرانیم در ما ریا نباشد
- عبید زاکانی (غزلیات)/جوقی قلندرانیم بر ما قلم نباشد
- عبید زاکانی (غزلیات)/چمن دل بردن آیین میکند باز
- عبید زاکانی (غزلیات)/حاصل ز زندگانی ما جز وبال نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/حال خود بس تباه میبینم
- عبید زاکانی (غزلیات)/خدایا تو ما را صفائی بده
- عبید زاکانی (غزلیات)/خرم آن کس که غم عشق تو در دل دارد
- عبید زاکانی (غزلیات)/خم ابروی او در جانفزائی
- عبید زاکانی (غزلیات)/خوش بود گر تو یار ما باشی
- عبید زاکانی (غزلیات)/خوشا کسیکه ز عشقش دمی رهائی نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/دارد به سوی یاری مسکین دلم هوائی
- عبید زاکانی (غزلیات)/دارم بتی به چهرهی صد ماه و آفتاب
- عبید زاکانی (غزلیات)/در این چنین سره فصلی و نوبهاری خوش
- عبید زاکانی (غزلیات)/در خانه تا قرابهی ما پر شراب نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/در خود نمیبینم که من بی او توانم ساختن
- عبید زاکانی (غزلیات)/در ما به ناز مینگرد دلربای ما
- عبید زاکانی (غزلیات)/دردا که درد ما به دوائی نمیرسد
- عبید زاکانی (غزلیات)/دگر برون شدنم زین دیار ممکن نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/دل همان به که گرفتار هوائی باشد
- عبید زاکانی (غزلیات)/دلا با مغان آشنائی طلب
- عبید زاکانی (غزلیات)/دلا باز آشفته کاری مکن
- عبید زاکانی (غزلیات)/دلداده را ز تیر ملامت گزند نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/دلم ز عشق تبرا نمیتواند کرد
- عبید زاکانی (غزلیات)/دلم زین بیش غوغا بر نتابد
- عبید زاکانی (غزلیات)/دلی که بستهی زنجیر زلف یاری نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/دوش اشگم سر به جیحون میکشید
- عبید زاکانی (غزلیات)/دوش سلطان خیالش باز غوغا کرده بود
- عبید زاکانی (غزلیات)/دوش عقلم هوس وصل تو شیدا میکرد
- عبید زاکانی (غزلیات)/دوش لعلت نفسی خاطر ما خوش میکرد
- عبید زاکانی (غزلیات)/دوشم غم تو ملک سویدا گرفته بود
- عبید زاکانی (غزلیات)/رفتم از خطهی شیراز و به جان در خطرم
- عبید زاکانی (غزلیات)/رمید صبر و دل از من چو دلنواز برفت
- عبید زاکانی (غزلیات)/ز حد گذشت جدائی ز حد گذشت جفا
- عبید زاکانی (غزلیات)/ز سنبلی که عذارت بر ارغوان انداخت
- عبید زاکانی (غزلیات)/ز سوز عشق من جانت بسوزد
- عبید زاکانی (غزلیات)/ز کوی یار زمانی کرانه نتوان کرد
- عبید زاکانی (غزلیات)/ز من مپرس که بر من چه حال میگذرد
- عبید زاکانی (غزلیات)/زلفت به پریشانی دل برد به پیشانی
- عبید زاکانی (غزلیات)/زهی لعل لبت درج لالی
- عبید زاکانی (غزلیات)/ساقیا باز خرابیم بده جامی چند
- عبید زاکانی (غزلیات)/سپیدهدم به صبوحی شراب خوش باشد
- عبید زاکانی (غزلیات)/سر نخوانیم که سودا زدهی موئی نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/سعادت روی با دین تو دارد
- عبید زاکانی (غزلیات)/سیاه چرده بتم را نمک ز حد بگذشت
- عبید زاکانی (غزلیات)/شرم دار ایدل از این دهر رهائی تا چند
- عبید زاکانی (غزلیات)/شوریده کرد شیوهی آن نازنین مرا
- عبید زاکانی (غزلیات)/عاشق شوریده ترک یار نتوانست کرد
- عبید زاکانی (غزلیات)/عزم کجا کردهای باز که برخاستی
- عبید زاکانی (غزلیات)/علیالصباح که نرگس پیاله بردارد
- عبید زاکانی (غزلیات)/قصد آن زلفین سرکش کردهام
- عبید زاکانی (غزلیات)/قصهی درد دل و غصهی شبهای دراز
- عبید زاکانی (غزلیات)/کجا کسیکه مرا مژدهی چمانه دهد
- عبید زاکانی (غزلیات)/کرد فارغ گل رویت ز گلستان ما را
- عبید زاکانی (غزلیات)/گر آن مه را وفا بودی چه بودی
- عبید زاکانی (غزلیات)/گرم عنایت او در بروی بگشاید
- عبید زاکانی (غزلیات)/گوئی آن یار که هر دو ز غمش خستهتریم
- عبید زاکانی (غزلیات)/لطف تو از حد برون حسن تویی منتهاست
- عبید زاکانی (غزلیات)/لعل نوشینش چو خندان میشود
- عبید زاکانی (غزلیات)/ما را ز شوق یار بغیر التفات نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/ما سریر سلطنت در بینوائی یافتیم
- عبید زاکانی (غزلیات)/ما که رندان کیسه پردازیم
- عبید زاکانی (غزلیات)/ما گدایان بعد از این از کار و بار آسودهایم
- عبید زاکانی (غزلیات)/مبارکست نظر بر تو بامداد پگاه
- عبید زاکانی (غزلیات)/مرا دلیست ره عافیت رها کرده
- عبید زاکانی (غزلیات)/مرا دلیست گرفتار خطهی شیراز
- عبید زاکانی (غزلیات)/مرا ز وصل تو حاصل بجز تمنا نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/مردیم و یار هیچ عنایت نمیکند
- عبید زاکانی (غزلیات)/منگر به حدیث خرقه پوشان
- عبید زاکانی (غزلیات)/منم اسیر و پریشان ز یار خود محروم
- عبید زاکانی (غزلیات)/میپزد باز سرم بیهده سودای دگر
- عبید زاکانی (غزلیات)/میزند غمزهی مرد افکن او تیر مرا
- عبید زاکانی (غزلیات)/میکند سلسلهی زلف تو دیوانه مرا
- عبید زاکانی (غزلیات)/ناگاه هوش و صبر من آن دلربا ببرد
- عبید زاکانی (غزلیات)/نسیم خاک مصلی و آب رکن آباد
- عبید زاکانی (غزلیات)/نقش روی توام از پیش نظر مینرود
- عبید زاکانی (غزلیات)/نه بر هرخان و خاقان میبرم رشک
- عبید زاکانی (غزلیات)/نه به ز شیوهی مستان طریق ورائی هست
- عبید زاکانی (غزلیات)/وداع کعبهی جان چون توان کرد
- عبید زاکانی (غزلیات)/وصل جانان باشدم جان گو مباش
- عبید زاکانی (غزلیات)/هرگز دلم ز کوی تو جائی دگر نرفت
- عبید زاکانی (غزلیات)/هرگز کسی به خوبی چون یار ما نباشد
- عبید زاکانی (غزلیات)/هرگه که شبی خود را در میکده اندازیم
- عبید زاکانی (غزلیات)/یار پیمان شکنم با سر پیمان آمد
- عبید زاکانی (غزلیات)/یارب از کرده به لطف تو پناه آوردیم
- عبید زاکانی (قصاید)
- عبید زاکانی (قصاید)/آمد نسیم و نکهت گل در جهان فکند
- عبید زاکانی (قصاید)/ای آسمان جنیبه کش کبریای تو
- عبید زاکانی (قصاید)/ای بر در تو دولت و اقبال پاسبان
- عبید زاکانی (قصاید)/ای دوش چرخ غاشیه گردان جاه تو
- عبید زاکانی (قصاید)/ای شکوهت خیمه بر بالای هفت اختر زده
- عبید زاکانی (قصاید)/ای کاخ روحپرور و ای قصر دلگشای
- عبید زاکانی (قصاید)/باز به صحرا رسید کوکبهی نوبهار
- عبید زاکانی (قصاید)/باز گل جلوهکنان روی به صحرا دارد
- عبید زاکانی (قصاید)/بنوش باده که فصل بهار میید
- عبید زاکانی (قصاید)/به فر معدلت خسرو زمین و زمان
- عبید زاکانی (قصاید)/بیمن طالع فیروز و بخت فرخ فال
- عبید زاکانی (قصاید)/بیمن معدلت پادشاه بنده نواز
- عبید زاکانی (قصاید)/پیش از آن کین کار بر این سقف مینا کردهاند
- عبید زاکانی (قصاید)/تا زمان برقرار خواهد بود
- عبید زاکانی (قصاید)/تجلت من سمات الامانی
- عبید زاکانی (قصاید)/ترکم چو قصد خون دل عاشقان کند
- عبید زاکانی (قصاید)/جهان خوشست و چمن خرمست و بلبل شاد
- عبید زاکانی (قصاید)/چو دست قدرت خراط حقهی مینا
- عبید زاکانی (قصاید)/چو شقهی شب عنبر نثار بگشایند
- عبید زاکانی (قصاید)/چو صبح رایت خورشید آشکار کند
- عبید زاکانی (قصاید)/خجسته بارگه پادشاه هفت اقلیم
- عبید زاکانی (قصاید)/خدای تا خم این برکشیده ایوان کرد
- عبید زاکانی (قصاید)/خوش آن نسیم که بوئی ز زلف یار آرد
- عبید زاکانی (قصاید)/خوشوقت عاشقی که دمی یاریار اوست
- عبید زاکانی (قصاید)/در این مقام فرحبخش و جای روحفزای
- عبید زاکانی (قصاید)/دمید باد دلاویز و بوی جان آورد
- عبید زاکانی (قصاید)/دولت قرین دولت صاحبقران ماست
- عبید زاکانی (قصاید)/رسید رایت منصور شاه بنده نواز
- عبید زاکانی (قصاید)/سپیدهدم علم صبح چون روان کردند
- عبید زاکانی (قصاید)/سپیدهدم که شهنشاه گنبد گردان
- عبید زاکانی (قصاید)/شد ملک فارس باز به تایید کردگار
- عبید زاکانی (قصاید)/شه سریر چهارم که شاه انجم اوست
- عبید زاکانی (قصاید)/صباح عید و رخ یار و روزگار شباب
- عبید زاکانی (قصاید)/صبحدم کز حد خاور خسرو نیلی حصار
- عبید زاکانی (قصاید)/علیالصباح که سلطان چرخ آینه فام
- عبید زاکانی (قصاید)/گذشت روزه و سرما رسید عید و بهار
- عبید زاکانی (قصاید)/گوئیا خلد برینست این همایون بارگاه
- عبید زاکانی (قصاید)/گیتی ز یمن عاطفت شاه کامکار
- عبید زاکانی (قصاید)/میرسد نوروز عید و میدهد بوی بهار
- عبید زاکانی (قصاید)/نسیم باد سحر عزم بوستان دارد
- عبید زاکانی (قصاید)/نفخات نسیم عنبر بار
- عبید زاکانی (قصاید)/همیشه تا سپر مهر زرفشان باشد
- عبید زاکانی (مثنویات)
- عبید زاکانی (مثنویات)/تا فلک را میسر است مدار
- عبید زاکانی (مثنویات)/خدایا تا خم طاق دو رنگی
- عبید زاکانی (مقطعات)
- عبید زاکانی (مقطعات)/آنکه گردون فراشت و انجم کرد
- عبید زاکانی (مقطعات)/ای اقچه گرد روی کانی
- عبید زاکانی (مقطعات)/ای جوانبخت وزیری که کند افسر سر
- عبید زاکانی (مقطعات)/ای دل ز اهل و اولاد دیگر مکش ملامه
- عبید زاکانی (مقطعات)/ای عبید این گل صد برگ بر اطراف چمن
- عبید زاکانی (مقطعات)/بفیروزی در این قصر همایون