رده:آثار عبید زاکانی
ظاهر
صفحهها در ردهٔ «آثار عبید زاکانی»
۲۰۰ صفحۀ زیر در این رده هستند؛ این رده در کل ۲۲۰ صفحه دارد.
(صفحهٔ قبلی) (صفحهٔ بعدی)ع
- عبید زاکانی (ترجیع بند)
- عبید زاکانی (ترجیع بند)/وقت آن شد که کار دریابیم
- عبید زاکانی (ترکیبات)
- عبید زاکانی (ترکیبات)/از شکوفه شاهدان باغ معجز بستهاند
- عبید زاکانی (ترکیبات)/ساقی بیار بادهی و پر کن بیاد عید
- عبید زاکانی (ترکیبات)/ساقیا موسم عیش است بده جام شراب
- عبید زاکانی (عشاقنامه)
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/الا ای باد عنبر بوی مشکین
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/بتی فرخ رخی فرخنده رائی
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/بدیدم چشم مستت رفتم از دست
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/به بهتر طالع و فرخندهتر فال
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/پس از عمری که دل خونابه میخورد
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/ترا آن به که راه خویش گیری
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/چنین زیبا نگاری دلستانی
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/چو این پیغامها در گوش کردم
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/چو این ناخوش خبر در گوشم آمد
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/چو با همراز خود همداستان شد
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/چو بشنید این سخن را سرو آزاد
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/چو زرین بال عنقای سرافراز
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/چو زلف خویشتن ناگه برآشفت
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/چه کم گردد خدایا از خدائیت
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/خدایا تا از این فیروزه ایوان
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/خم ابروی ا و در جان فزائی
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/خیالی بود و خوابی وصل یاران
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/در آن شبهای تار از بیقراری
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/در این اندیشه شب را روز کردم
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/دریغ آن روزگار شادمانی
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/دگر بار آن فسون پرداز استاد
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/دگر بار آن فسونگر مرغ چالاک
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/دگر بار از سر سوزی که دانی
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/دلا تا چند از این صورت پرستی
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/دلم زین بیش غوغا برنتابد
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/ز سوز عشق من جانت بسوزد
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/سحرگاهی که باد صبحگاهی
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/شبی چون شام در فریاد و زاری
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/شبی شوقم شبیخون بر سر آورد
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/ضمیر پاک آن مرغ سخن ساز
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/گر آن مه را وفا بودی چه بودی
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/من اندر عیش و بختم در کمین بود
- عبید زاکانی (عشاقنامه)/نخستین روز کاین چشم بلاکش
- عبید زاکانی (غزلیات)
- عبید زاکانی (غزلیات)/از حد گذشت درد و به درمان نمیرسیم
- عبید زاکانی (غزلیات)/از دم جان بخش نیدل را صفائی میرسد
- عبید زاکانی (غزلیات)/افتاده بازم در سر هوائی
- عبید زاکانی (غزلیات)/ای ترک چشم مستت بیمار خانهی دل
- عبید زاکانی (غزلیات)/ای خط و خال خوشت مایهی سودای ما
- عبید زاکانی (غزلیات)/ای عاشقان رویت بر مهر دل نهاده
- عبید زاکانی (غزلیات)/با ما نکرد آن بت سرکش وفا هنوز
- عبید زاکانی (غزلیات)/باد صبا جیب سمن برگشاد
- عبید زاکانی (غزلیات)/باز ترک عهد و پیمان کرده بود
- عبید زاکانی (غزلیات)/باز در میکده سر حلقهی رندان شدهام
- عبید زاکانی (غزلیات)/باز فکند در چمن، بلبل مست غلغله
- عبید زاکانی (غزلیات)/بدین صفت سر و چشمی و قد و بالائی
- عبید زاکانی (غزلیات)/بکشت غمزهی آن شوخ بیگناه مرا
- عبید زاکانی (غزلیات)/بی روی یار صبر میسر نمیشود
- عبید زاکانی (غزلیات)/بیش از این بد عهد و پیمانی مکن
- عبید زاکانی (غزلیات)/بیش از این برگ فراق رخ جانانم نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/بییار دل شکسته و دور از دیار خویش
- عبید زاکانی (غزلیات)/پیوسته چشم شوخت ما را فکار دارد
- عبید زاکانی (غزلیات)/ترا که گفت که با ما وفا نشاید کرد
- عبید زاکانی (غزلیات)/ترک سر مستم که ساغر میگرفت
- عبید زاکانی (غزلیات)/جانا بیا که بی تو دلم را قرار نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/جفا مکن که جفا رسم دلربائی نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/جوق قلندرانیم در ما ریا نباشد
- عبید زاکانی (غزلیات)/جوقی قلندرانیم بر ما قلم نباشد
- عبید زاکانی (غزلیات)/چمن دل بردن آیین میکند باز
- عبید زاکانی (غزلیات)/حاصل ز زندگانی ما جز وبال نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/حال خود بس تباه میبینم
- عبید زاکانی (غزلیات)/خدایا تو ما را صفائی بده
- عبید زاکانی (غزلیات)/خرم آن کس که غم عشق تو در دل دارد
- عبید زاکانی (غزلیات)/خم ابروی او در جانفزائی
- عبید زاکانی (غزلیات)/خوش بود گر تو یار ما باشی
- عبید زاکانی (غزلیات)/خوشا کسیکه ز عشقش دمی رهائی نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/دارد به سوی یاری مسکین دلم هوائی
- عبید زاکانی (غزلیات)/دارم بتی به چهرهی صد ماه و آفتاب
- عبید زاکانی (غزلیات)/در این چنین سره فصلی و نوبهاری خوش
- عبید زاکانی (غزلیات)/در خانه تا قرابهی ما پر شراب نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/در خود نمیبینم که من بی او توانم ساختن
- عبید زاکانی (غزلیات)/در ما به ناز مینگرد دلربای ما
- عبید زاکانی (غزلیات)/دردا که درد ما به دوائی نمیرسد
- عبید زاکانی (غزلیات)/دگر برون شدنم زین دیار ممکن نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/دل همان به که گرفتار هوائی باشد
- عبید زاکانی (غزلیات)/دلا با مغان آشنائی طلب
- عبید زاکانی (غزلیات)/دلا باز آشفته کاری مکن
- عبید زاکانی (غزلیات)/دلداده را ز تیر ملامت گزند نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/دلم ز عشق تبرا نمیتواند کرد
- عبید زاکانی (غزلیات)/دلم زین بیش غوغا بر نتابد
- عبید زاکانی (غزلیات)/دلی که بستهی زنجیر زلف یاری نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/دوش اشگم سر به جیحون میکشید
- عبید زاکانی (غزلیات)/دوش سلطان خیالش باز غوغا کرده بود
- عبید زاکانی (غزلیات)/دوش عقلم هوس وصل تو شیدا میکرد
- عبید زاکانی (غزلیات)/دوش لعلت نفسی خاطر ما خوش میکرد
- عبید زاکانی (غزلیات)/دوشم غم تو ملک سویدا گرفته بود
- عبید زاکانی (غزلیات)/رفتم از خطهی شیراز و به جان در خطرم
- عبید زاکانی (غزلیات)/رمید صبر و دل از من چو دلنواز برفت
- عبید زاکانی (غزلیات)/ز حد گذشت جدائی ز حد گذشت جفا
- عبید زاکانی (غزلیات)/ز سنبلی که عذارت بر ارغوان انداخت
- عبید زاکانی (غزلیات)/ز سوز عشق من جانت بسوزد
- عبید زاکانی (غزلیات)/ز کوی یار زمانی کرانه نتوان کرد
- عبید زاکانی (غزلیات)/ز من مپرس که بر من چه حال میگذرد
- عبید زاکانی (غزلیات)/زلفت به پریشانی دل برد به پیشانی
- عبید زاکانی (غزلیات)/زهی لعل لبت درج لالی
- عبید زاکانی (غزلیات)/ساقیا باز خرابیم بده جامی چند
- عبید زاکانی (غزلیات)/سپیدهدم به صبوحی شراب خوش باشد
- عبید زاکانی (غزلیات)/سر نخوانیم که سودا زدهی موئی نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/سعادت روی با دین تو دارد
- عبید زاکانی (غزلیات)/سیاه چرده بتم را نمک ز حد بگذشت
- عبید زاکانی (غزلیات)/شرم دار ایدل از این دهر رهائی تا چند
- عبید زاکانی (غزلیات)/شوریده کرد شیوهی آن نازنین مرا
- عبید زاکانی (غزلیات)/عاشق شوریده ترک یار نتوانست کرد
- عبید زاکانی (غزلیات)/عزم کجا کردهای باز که برخاستی
- عبید زاکانی (غزلیات)/علیالصباح که نرگس پیاله بردارد
- عبید زاکانی (غزلیات)/قصد آن زلفین سرکش کردهام
- عبید زاکانی (غزلیات)/قصهی درد دل و غصهی شبهای دراز
- عبید زاکانی (غزلیات)/کجا کسیکه مرا مژدهی چمانه دهد
- عبید زاکانی (غزلیات)/کرد فارغ گل رویت ز گلستان ما را
- عبید زاکانی (غزلیات)/گر آن مه را وفا بودی چه بودی
- عبید زاکانی (غزلیات)/گرم عنایت او در بروی بگشاید
- عبید زاکانی (غزلیات)/گوئی آن یار که هر دو ز غمش خستهتریم
- عبید زاکانی (غزلیات)/لطف تو از حد برون حسن تویی منتهاست
- عبید زاکانی (غزلیات)/لعل نوشینش چو خندان میشود
- عبید زاکانی (غزلیات)/ما را ز شوق یار بغیر التفات نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/ما سریر سلطنت در بینوائی یافتیم
- عبید زاکانی (غزلیات)/ما که رندان کیسه پردازیم
- عبید زاکانی (غزلیات)/ما گدایان بعد از این از کار و بار آسودهایم
- عبید زاکانی (غزلیات)/مبارکست نظر بر تو بامداد پگاه
- عبید زاکانی (غزلیات)/مرا دلیست ره عافیت رها کرده
- عبید زاکانی (غزلیات)/مرا دلیست گرفتار خطهی شیراز
- عبید زاکانی (غزلیات)/مرا ز وصل تو حاصل بجز تمنا نیست
- عبید زاکانی (غزلیات)/مردیم و یار هیچ عنایت نمیکند
- عبید زاکانی (غزلیات)/منگر به حدیث خرقه پوشان
- عبید زاکانی (غزلیات)/منم اسیر و پریشان ز یار خود محروم
- عبید زاکانی (غزلیات)/میپزد باز سرم بیهده سودای دگر
- عبید زاکانی (غزلیات)/میزند غمزهی مرد افکن او تیر مرا
- عبید زاکانی (غزلیات)/میکند سلسلهی زلف تو دیوانه مرا
- عبید زاکانی (غزلیات)/ناگاه هوش و صبر من آن دلربا ببرد
- عبید زاکانی (غزلیات)/نسیم خاک مصلی و آب رکن آباد
- عبید زاکانی (غزلیات)/نقش روی توام از پیش نظر مینرود
- عبید زاکانی (غزلیات)/نه بر هرخان و خاقان میبرم رشک
- عبید زاکانی (غزلیات)/نه به ز شیوهی مستان طریق ورائی هست
- عبید زاکانی (غزلیات)/وداع کعبهی جان چون توان کرد
- عبید زاکانی (غزلیات)/وصل جانان باشدم جان گو مباش
- عبید زاکانی (غزلیات)/هرگز دلم ز کوی تو جائی دگر نرفت
- عبید زاکانی (غزلیات)/هرگز کسی به خوبی چون یار ما نباشد
- عبید زاکانی (غزلیات)/هرگه که شبی خود را در میکده اندازیم
- عبید زاکانی (غزلیات)/یار پیمان شکنم با سر پیمان آمد
- عبید زاکانی (غزلیات)/یارب از کرده به لطف تو پناه آوردیم
- عبید زاکانی (قصاید)
- عبید زاکانی (قصاید)/آمد نسیم و نکهت گل در جهان فکند
- عبید زاکانی (قصاید)/ای آسمان جنیبه کش کبریای تو
- عبید زاکانی (قصاید)/ای بر در تو دولت و اقبال پاسبان
- عبید زاکانی (قصاید)/ای دوش چرخ غاشیه گردان جاه تو
- عبید زاکانی (قصاید)/ای شکوهت خیمه بر بالای هفت اختر زده
- عبید زاکانی (قصاید)/ای کاخ روحپرور و ای قصر دلگشای
- عبید زاکانی (قصاید)/باز به صحرا رسید کوکبهی نوبهار
- عبید زاکانی (قصاید)/باز گل جلوهکنان روی به صحرا دارد
- عبید زاکانی (قصاید)/بنوش باده که فصل بهار میید
- عبید زاکانی (قصاید)/به فر معدلت خسرو زمین و زمان
- عبید زاکانی (قصاید)/بیمن طالع فیروز و بخت فرخ فال
- عبید زاکانی (قصاید)/بیمن معدلت پادشاه بنده نواز
- عبید زاکانی (قصاید)/پیش از آن کین کار بر این سقف مینا کردهاند
- عبید زاکانی (قصاید)/تا زمان برقرار خواهد بود
- عبید زاکانی (قصاید)/تجلت من سمات الامانی
- عبید زاکانی (قصاید)/ترکم چو قصد خون دل عاشقان کند
- عبید زاکانی (قصاید)/جهان خوشست و چمن خرمست و بلبل شاد
- عبید زاکانی (قصاید)/چو دست قدرت خراط حقهی مینا
- عبید زاکانی (قصاید)/چو شقهی شب عنبر نثار بگشایند
- عبید زاکانی (قصاید)/چو صبح رایت خورشید آشکار کند
- عبید زاکانی (قصاید)/خجسته بارگه پادشاه هفت اقلیم
- عبید زاکانی (قصاید)/خدای تا خم این برکشیده ایوان کرد
- عبید زاکانی (قصاید)/خوش آن نسیم که بوئی ز زلف یار آرد
- عبید زاکانی (قصاید)/خوشوقت عاشقی که دمی یاریار اوست
- عبید زاکانی (قصاید)/در این مقام فرحبخش و جای روحفزای
- عبید زاکانی (قصاید)/دمید باد دلاویز و بوی جان آورد
- عبید زاکانی (قصاید)/دولت قرین دولت صاحبقران ماست
- عبید زاکانی (قصاید)/رسید رایت منصور شاه بنده نواز
- عبید زاکانی (قصاید)/سپیدهدم علم صبح چون روان کردند
- عبید زاکانی (قصاید)/سپیدهدم که شهنشاه گنبد گردان
- عبید زاکانی (قصاید)/شد ملک فارس باز به تایید کردگار
- عبید زاکانی (قصاید)/شه سریر چهارم که شاه انجم اوست
- عبید زاکانی (قصاید)/صباح عید و رخ یار و روزگار شباب
- عبید زاکانی (قصاید)/صبحدم کز حد خاور خسرو نیلی حصار
- عبید زاکانی (قصاید)/علیالصباح که سلطان چرخ آینه فام
- عبید زاکانی (قصاید)/گذشت روزه و سرما رسید عید و بهار
- عبید زاکانی (قصاید)/گوئیا خلد برینست این همایون بارگاه
- عبید زاکانی (قصاید)/گیتی ز یمن عاطفت شاه کامکار
- عبید زاکانی (قصاید)/میرسد نوروز عید و میدهد بوی بهار
- عبید زاکانی (قصاید)/نسیم باد سحر عزم بوستان دارد
- عبید زاکانی (قصاید)/نفخات نسیم عنبر بار
- عبید زاکانی (قصاید)/همیشه تا سپر مهر زرفشان باشد
- عبید زاکانی (مثنویات)
- عبید زاکانی (مثنویات)/تا فلک را میسر است مدار
- عبید زاکانی (مثنویات)/خدایا تا خم طاق دو رنگی
- عبید زاکانی (مقطعات)
- عبید زاکانی (مقطعات)/آنکه گردون فراشت و انجم کرد
- عبید زاکانی (مقطعات)/ای اقچه گرد روی کانی
- عبید زاکانی (مقطعات)/ای جوانبخت وزیری که کند افسر سر
- عبید زاکانی (مقطعات)/ای دل ز اهل و اولاد دیگر مکش ملامه
- عبید زاکانی (مقطعات)/ای عبید این گل صد برگ بر اطراف چمن
- عبید زاکانی (مقطعات)/بفیروزی در این قصر همایون