عبید زاکانی (قصاید)/همیشه تا سپر مهر زرفشان باشد
ظاهر
همیشه تا سپر مهر زرفشان باشد | غلام سایهی چتر خدایگان باشد | |||||
جهانگشای جوانبخت شیخ ابواسحاق | که پادشاه جهانست تا جهان باشد | |||||
سزد که سر به فلک در نیاورد ز علو | کسی که بندهی این شاه کامران باشد | |||||
خدایگانا گردون پیر میخواهد | که در حمایت آن دولت جوان باشد | |||||
کمینه بندهای از چاکران این درگاه | هزار چون جم و دارا و اردوان باشد | |||||
ز بهر سائل و زایر خجسته خامهی تو | گره گشای در گنج شایگان باشد | |||||
براق سیر سمند جهان بورت را | ظفر ملازم و اقبال همعنان باشد | |||||
گه نبرد ز دشمن کشان به لشگرگاه | کسی که پشت نماید مگر گمان باشد | |||||
به زخم گرز گران خورد کن سر اعدا | چنانکه عادت شاهان خردهدان باشد | |||||
چو زلف و چشم بتان هرکه فتنه انگیزد | ز عدل شاه پریشان و ناتوان باشد | |||||
به روز رزم ببین پهلوانی خسرو | که پادشاه کم افتد که پهلوان باشد | |||||
فدای خاک در کبریات خواهد بود | عبید را نه یکی گر هزار جان باشد | |||||
بقای عمر تو بادا که خوشتر از همه چیز | بقای سرمد و اقبال جاودان باشد |