عبید زاکانی (غزلیات)/ز من مپرس که بر من چه حال میگذرد

by عبید زاکانی

	ز من مپرس که بر من چه حال میگذرد			چو روز وصل توام در خیال میگذرد
	جهان برابر چشم سیاه میگردد			چو در ضمیر من آن زلف و خال میگذرد
	اگر هلاک خودم آرزوست منعم کن			مرا که عمر چنین در ملال میگذرد
	خیال مهر تو در چشم هر سهی سرویست			که در حوالیش آب زلال میگذرد
	ز بوی زلف توام روح تازه میگردد			سپیده‌دم که نسیم شمال میگذرد
	من و وصال تو آن فکر و آرزو هیهات			که بر دماغ چه فکر محال میگذرد
	غلام و چاکر روی چو ماه توست عبید			وزین حدیث بسی ماه و سال میگذرد