عبید زاکانی (عشاقنامه)/بدیدم چشم مستت رفتم از دست
ظاهر
| بدیدم چشم مستت رفتم از دست | گوام دایر دلی گویایی هست ؟ | |||||
| دلم خود رفت و میترسم که روزی | به مهرت هم نسی خوش کامم اج دست ؟ | |||||
| بب زندگی این خوش عبارت | لوانت لاوه نج من ذبل و کان بست ؟ | |||||
| دمی بر عاشق خود مهربان شو | کجای مهروانی کسب اومی کست ؟ | |||||
| اگر روزی ببینم روی خوبت | به جم شهر اندر واسر زبان دست؟ | |||||
| ز عشقت گر همام از جان برآید | مواجش کان یوان بمرد و وارست ؟ | |||||
| به گوش خاوا کنی پشتش بوینی | به بویت خسته بی جهنامه سرمست | |||||