عبید زاکانی (غزلیات)/سیاه چرده بتم را نمک ز حد بگذشت

by عبید زاکانی

	سیاه چرده بتم را نمک ز حد بگذشت			عتاب او چو جفای فلک ز حد بگذشت
	لطافت لب و دندان و مستی چشمش			چو می پرستی ما یک به یک ز حد بگذشت
	بلابه گفت که از حد گذشت جور رقیب			به طنز کفت که بی هیچ شک ز حد بگذشت
	بنوش باده‌ی صافی ز دست دلبر خویش			که بیوفایی چرخ و فلک ز حد بگذشت
	عبید را دل سنگینش امتحان کردند			عیار دوستیش بر محک ز حد بگذشت