عبید زاکانی (غزلیات)/ز سوز عشق من جانت بسوزد
ظاهر
ز سوز عشق من جانت بسوزد | همه پیدا و پنهانت بسوزد | |||||
ز آه سرد و سوز دل حذر کن | که اینت بفسرد آنت بسوزد | |||||
مبر نیرنگ و دستان پیش او کو | به صد نیرنگ و دستانت بسوزد | |||||
به دست خویشتن شمعی نیفروز | که در ساعت شبستانت بسوزد | |||||
چه داری آتشی در زیر دامان | کز آن آتش گریبانت بسوزد | |||||
دل اندر وصل من بستی و ترسم | که ناگه تاب هجرانت بسوزد | |||||
ندارد سودت آنگاهی که یابی | عبید آن نامسلمانت بسوزد |