عبید زاکانی (غزلیات)/ای خط و خال خوشت مایهی سودای ما
ظاهر
| ای خط و خال خوشت مایهی سودای ما | ای نفسی وصل تو اصل تمنای ما | |||||
| چونکه قدم مینهد شوق تو در ملک جان | صبر برون میجهد از دل شیدای ما | |||||
| چتر همایون عشق سایه چو بر ما فکند | راه خرابات پرس گر طلبی جای ما | |||||
| از رخ زیبای تو قبلهگه عام را | کعبهی دیگر نباد دلبر ترسای ما | |||||
| مردم لولی وشیم ما که وسجده کدام | رای هزیمت گرفت عقل سبک رای ما | |||||
| صوفی افسرده را زحمت ما گو مده | رو تو و محراب زهد ما و چلیپای ما | |||||
| رطل گرانرا ز دست تا ننهی ای عبید | زانکه روان میبرد عمر سبک پای ما | |||||