عبید زاکانی (قصاید)/گوئیا خلد برینست این همایون بارگاه
ظاهر
گوئیا خلد برینست این همایون بارگاه | یا حریم کعبه یا فردوس یا ایوان شاه | |||||
پیشگاه حضرتش گردنکشانرا بوسه جای | بر غبار آستانش پادشاهان را جباه | |||||
چون ستاره در شعاع شمس پنهان میشود | چون فروغ شمسههایش بنگرد خورشید ماه | |||||
گر تفرجگاه جنات نعیمت آرزوست | چشم بگشا تا ببینی جنت بیاشتباه | |||||
واندر او تخت سلیمان دوم دارای دهر | شاه گیتیدار جمشید فریدون دستگاه | |||||
آفتاب هفت کشور خسرو مالک رقاب | سایهی حق شیخ ابواسحق بن محمودشاه | |||||
خسروان را درگه والای او امید گاه | بارگاه عالیش گردن فرازان را پناه | |||||
مشگ تاتاری شود چون پاش بوسد خاکرا | سرو گردد گر از آنحضرت نظر یابد گیاه | |||||
مثل او سلطان نیابد در جهان وین بحث را | هر کجا دعوی کنم از من نخواهد کس گوا | |||||
چشم بد دور از جنابش باد و بادا تا ابد | دولتش باقی جهان محکوم و یاری ده اله |