این برگ هم‌سنجی شده‌است.
ط
| دلم جز مهر مهرویان طریقی بر نمیگیرد | ۱۰۱ |
| دلی که غیب نمایست و جام‌جم دارد | ۸۱ |
| دمی با غم بسر بردن جهان یکسر نمی‌ارزد | ۱۰۳ |
| دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد | ۹۵ |
| دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد | ۷۰ |
| دوش از جانب آصف پیک بشارت آمد | ۱۱۶ |
| دوش در حلقه ما قصّه گیسوی تو بود | ۱۴۲ |
| دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند | ۱۲۴ |
| دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود | ۱۴۳ |
| دوش وقت سحر از غصّه نجاتم دادند | ۱۲۴ |
| دی پیر می‌فروش که ذکرش بخیر باد | ۶۹ |
| دیدم بخواب خوش که بدستم پیاله بود | ۱۴۵ |
| دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد | ۹۵ |
| دیرست که دلدار پیامی نفرستاد | ۷۴ |
| راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد | ۱۰۵ |
| رسید مژده که آمد بهار و سبزه دمید | ۱۶۱ |
| رسید مژده که ایّام غم نخواهد ماند | ۱۲۱ |
| رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد | ۱۲۱ |
| روز وصل دوستداران یاد باد | ۹۴ |
| روز هجران و شب فرقت یار آخر شد | ۸۶ |
| روشنی طلعت تو ماه ندارد | ۸۶ |
| زاهد خلوت نشین دوش بمیخانه شد | ۱۱۵ |
| زهی خجسته زمانی که یار باز آید | ۱۵۹ |
| ساقی ار باده از این دست بجام اندازد | ۱۰۲ |
| ساقی حدیث سرو و گل و لاله میرود | ۱۵۲ |
| سالها دفتر ما در گرو صهبا بود | ۱۳۸ |
| سالها دل طلب جام‌جم از ما میکرد | ۹۶ |
| ستارهٔ بدرخشید و ماه مجلس شد | ۱۱۳ |
