| | | | | | |
| ۱۴۲ |
سالها دل طلب جام جم از ما میکرد |
|
وانچه خود داشت ز بیگانه تمنّا میکرد |
۱۰۲ |
| |
گوهری کز صدف کون و مکان بیرونست |
|
طلب از گم‌شدگان لب دریا میکرد |
|
| |
مشکل خویش بر پیر مغان بردم دوش |
|
کو بتأیید نظر حلّ معمّا میکرد |
|
| |
دیدمش خرّم و خندان قدح باده بدست |
|
واندران آینه صد گونه تماشا میکرد[۱]
|
|
| |
گفتم این جام جهان بین بتو کی داد حکیم |
|
گفت آنروز که این گنبد مینا میکرد |
|
| |
بیدلی در همه احوال خدا با او بود |
|
او نمیدیدش و از دور خدا را میکرد |
|
| |
این همه شعبدهٔ خویش[۲] که میکرد اینجا |
|
سامری پیش عصا و ید بیضا میکرد |
|
| |
گفت آن یار کزو گشت سر دار بلند |
|
جرمش این بود که اسرار هویدا میکرد |
|
| |
فیض روح‌القدس ار باز مدد فرماید |
|
دیگران هم بکنند آنچه مسیحا میکرد |
|
| |
گفتمش سلسلهٔ زلف بتان از پی چیست |
|
| |
گفت حافظ گلهٔ از دل شیدا میکرد |
|
