این برگ هم‌سنجی شده‌است.
ح
| ترسم که اشک در غم ما پرده‌در شود | ۱۵۳ |
| تنت بناز طبیبان نیازمند مباد | ۷۲ |
| جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد | ۸۶ |
| جمالت آفتاب هر نظر باد | ۷۱ |
| جهان بر ابروی عید از هلال وسمه کشید | ۱۶۰ |
| چو آفتاب می از مشرق پیاله بر آید | ۱۵۸ |
| چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد | ۶۲ |
| چو دست بر سر زلفش زنم بتاب رود | ۱۵۰ |
| چه مستیست ندانم که رو بما آورد | ۹۸ |
| حسب حالی ننوشتیّ و شد ایّامی چند | ۱۲۳ |
| حسن تو همیشه در فزون باد | ۷۳ |
| خستگانرا چو طلب باشد و قوّت نبود | ۱۴۱ |
| خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد | ۷۴ |
| خوشا دلی که مدام از پی نظر نرود | ۱۵۱ |
| خوش آمد گل وزان خوشتر نباشد | ۱۱۰ |
| خوشست خلوت اگر یار یار من باشد | ۱۰۹ |
| دانی که چنگ و عود چه تقریر میکنند | ۱۳۵ |
| در ازل پرتو حسنت ز تجلیّ دم زد | ۱۰۳ |
| در ازل هر کو بفیض دولت ارزانی بود | ۱۴۸ |
| درخت دوستی بنشان که کام دل ببار آرد | ۷۸ |
| در نظربازی ما بیخبران حیرانند | ۱۳۰ |
| در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد | ۱۱۷ |
| دست از طلب ندارم تا کام من بر آید | ۱۵۷ |
| دست در حلقه آن زلف دو تا نتوان کرد | ۹۲ |
| دلا بسوز که سوز تو کارها بکند | ۱۲۶ |
| دل از من برد و روی من از نهان کرد | ۹۳ |
| دلبر برفت و دلشدگانرا خبر نکرد | ۹۴ |
| دل ما بدور رویت ز چمن فراغ دارد | ۷۹ |
