نتایج جستجو

که ز من خنده کنان پرسیدی چه ره‌آورد سفر دارم از این راه دراز؟ چهره‌ام را بنگر تا بتو پاسخ گوید اشک شوقی که فروخفته به چشمان نیاز چه ره‌آورد سفر دارم ای...

دیوان شمس (غزلیات) از مولوی (بخند بر همه عالم که جای خنده تو راست) 4150دیوان شمس (غزلیات) — (بخند بر همه عالم که جای خنده تو راست)مولوی...

سنایی غزنوی (قصاید) از سنایی غزنوی (ای خنده زنان بوس تو بر تنگ شکر بر) 16039سنایی غزنوی (قصاید) — (ای خنده زنان بوس تو بر تنگ شکر بر)سنایی غزنوی...

گذاشتیم ما خنده را به مردم بی‌غم گذاشتیم از یار ز ناسازی اغیار گذشتیم خاکی به لب گور فشاندیم و گذشتیم ما دستخوش سبحه و زنار نگشتیم جز غبار از سفر خاک چه حاصل...

شاخم چید شعله آه شدم، صد افسوس که لبم باز بر آن لب نرسید عاقبت بند سفر پایم بست می‌روم، خنده بلب، خونین دل می‌روم، از دل من دست بدار ای امید عبث بی حاصل...

هاتف اصفهانی (قصاید) از هاتف اصفهانی (کرده‌ام از کوی یار بیهده عزم سفر) 7039هاتف اصفهانی (قصاید) — (کرده‌ام از کوی یار بیهده عزم سفر)هاتف اصفهانی...

پری حسن بلاانگیز را بسی شب با مهی بودم کجا شد آن همه شبها چو در چمن روی از خنده لب مبند آنجا جانا به پرسش یاد کن رو زی من گم بوده را چه اقبالست این یارب...

برای سفر شبانه‌ام که در پیش داشتم مهیا کردم، هنوز از فکر عبدالله بیرون نرفته بودم. و هنوز خطوط خسته و به عرق نشسته‌ی صورتش را که زورکی به خنده در آمده...

بافقی (غزلیات) از وحشی بافقی 7135وحشی بافقی (غزلیات)وحشی بافقی آه ، تاکی ز سفر باز نیایی ، بازآ کشیده عشق در زنجیر، جان ناشکیبا را راندی ز نظر، چشم بلا...

عمرش یک شب بی‌خوابی می‌کشید، داستان سفر اخیر خود را به فلسطین و سوریه برای ما، هم اتاق‌هایش، تعریف می‌کرد. از این سفر دور و دراز چهار ماهه، جز مرکبات عالی...

خوش هر سو همی‌افتاد از او ای تن و جان بنده او بند شکرخنده او چون بجهد خنده ز من خنده نهان دارم از او روشنی خانه تویی خانه بمگذار و مرو کار جهان هر چه شود...

چلیپا فکنی گر تو زان تنگ شکر خنده مکرر نکنی جنس گران بهای خود ارزان نمی‌کنی گر چشم سیاهش را از چشم صفا بینی به شکر خنده دل بردی ز هر زیبا نگارینی اولین...

خوبترست لب شیرین تو هر دم شکر انگیزترست بیمار چشم مست تو رنجور خوشترست در خنده آن عقیق شکرریز خوشترست زاهد مغرور اگر در کعبه باشد فاجرست فروغ عارض او یا...

جناب عالی؟ رفیقم اسمش را گفت و ساکت ماند و او از من پرسید: - آقایون با هم سفر می‌کردن؟ من جواب دادم: - بله. - کی از بابلسر تشریف آوردین؟ - همین امشب؛ اول...

زد ای شربت جفای تو هم تلخ و هم لذیذ کنم چو شرح غم او سواد بر کاغذ ای زهر خنده‌ی تو چو شهد و شکر لذیذ زین بیشتر رکاب ستم سر گران مدار دانم اگر از دلبری...

پرتو روح‌القدس تابان ز رخسار شما مرادم ار چه نخواهد روا شدن ز شما دراز شد سفر یار دور گشته‌ی ما پرده بر انداخت ز رخ یار نهان گشته‌ی ما حلوای نباتست لبت،...

چاه کهنه او را باسم صدا بزند، اگر صدای خنده از چاه بیرون آمد زنده است و اگر صدای گریه آمد مرده است. مسافر که از سفر برمیگردد جلو پایش گوسفند قربانی میکنند...

زندگانی کی خورد درد من هیچ دوا نپذیرد چون زلف بیقرارش بر رخ قرار گیرد چو به خنده لب گشایی دو جهان شکر بگیرد چون پرده ز روی ماه برگیرد چو قفل لعل بر درج گهر...

اهل حلب هر سالی در ایام عاشورا به دروازه‌ی انطاکیه و رسیدن غریب شاعر از سفر و پرسیدن کی این غریو چه تعزیه است نکته گفتن آن شاعر جهت طعن شیعه حلب تمثیل...

نیل مقصود این سفر دست به هم داده، داعی شگفتی و خنده بیموقع من شد. اسبابهارا برچیدیم و روانه شدیم. حسین از ما مقدم بود. دیدیم صدای خنده او بلند شد. خا...