پرش به محتوا

رباعیات خیام (تصحیح وینفیلد)/رباعیات ۴۰۱ — ۵۰۰

از ویکی‌نبشته
رباعیات خیام (۱۸۸۳ میلادی) از عمر خیام
تصحیح ادوارد هانری وینفیلد

رباعیات ۴۰۱ — ۵۰۰
این صفحه حاوی متن فارسی رباعیات ترجمه شده توسط وینفیلد چاپ ۱۸۸۳ لندن می‌باشد. برای مطالعه‌ی ترجمه‌ی اشعار و توضیحات مترجم به نسخه‌ی انگلیسی مراجعه کنید.

۴۰۱

  ای رفته بچوگانِ قضا همچو گو  
  چپ میخورد و راست برو هیچ مگو  
  کانکس که ترا فگند اندر نک و پو  
  او داند او داند او داند او  

401.C. L. A. I. J.Line 4 is in metre 22, consistiug of ten syllables, all long.The alifs after each dánad are treated as ordinary consonants.Bl., Prosody, p. 10.

۴۰۲

  در دیدهٔ تنگِ مور نورست از تو  
  در پایِ ضعیفِ پشه زورست از تو  
  ذاتِ تو سزاست مر خداوندی را  
  هر وصف که ناسزاست دورست از تو  

402.L.An echo of the Asharians' discussions on the Divine attributes.

۴۰۳

  گر با خردی تو حرص را بنده مشو  
  در پایِ طمع خوار و سرافگنده مشو  
  چون اتش تیز باش چون آب روان  
  چون خاک بهر باد پراگنده مشو  

403.L. C. A. I. J.

۴۰۴

  از هرچه بجز مَیِ‌ست کوتاهی به  
  می هم ز کفِ بتانِ خرگاهی به  
  مستیّ و قلندری و گمراهی به  
  یکجرعهٔ می ز ماه تا ماهی به  

404.C. L. N. A. B. I. J.For mai L. reads hakk, probably a Sufi gloss.In line 4 scan mastiyy-ŏ.Bl., Prosody, p. 11.Kalandars, bibulous Sufis.

۴۰۵

  ای یار ز روزگار باش آسوده  
  واندوهِ زمانه کم خور از بیهوده  
  چون کسوتِ عمر بر تنت چاک شود  
  چه کرده و چه گفته و چه آلوده  

405.L. N.

۴۰۶

  ای نیک نکرده و بدیها کرده  
  وانگاه بلطفِ حق تولّا کرده  
  بر عفو مکن تکیه که هرگز نبود  
  ناکرده چو کرده کرده چون ناکرده  

406.N. A. I.This quatrain is by Abu Sa'íd Abu Khair; and is an answer to No. 420, which is attributed to Avicenna.

۴۰۷

  اندازهٔ عمر بیش از شصت منه  
  هر جا که قدم نهٔ بجز مست منه  
  زان پیش که کلّهٔ سرت کوزه کنند  
  رو کوزه ز دوش و کاسه از دست منه  

407.L. N. B.

۴۰۸

  این چرخ چو طاسیست نگون افتاده  
  دروی همه زیرکان نگون افتاده  
  در دوستیِ شیشه و ساغر نگرید  
  لب بر لب و در میانه خون افتاده  

408.C. L. N. A. B. I.Blood, an emblem of hate.

۴۰۹

  ای من درِ میخانه بسبلت رُفته  
  ترکِ بد و نیکِ هر دو عالم گفته  
  گر هر دو جهان چو گوی افتد بکوی  
  بر من بجوی چو مست باشم خفته  

409.L. N. B.In lines 3 and 4 note Gúi, kúy and jăi, scanned as trochee, monosyllable, and iambus respectively.Bl., Prosody, p. 12.

۴۱۰

  قطره بگْریست که از بحر جدائیم همه  
  بحر بر قطره بخندید که مائیم همه  
  در حقیقت دگری نیست خدائیم همه  
  لیک از گردشِ یکنقطه جدائیم همه  

410.N.This is in Ramal metre, No. 50.Compare Gulshan i Ráz, line 710.

۴۱۱

  تا کی غمِ آن خورم که دارم یا نه  
  وین عمر بخوشدلی گذارم یا نه  
  پر کن قدحِ باده که معلومم نیست  
  کین دم که فرو برم بر آرم یا نه  

411.C. L. N. A. B. I. J.Some MSS. place this quatrain under Radif Ya.

۴۱۲

  تن در غمِ روزگارِ بیداد مده  
  جانرا ز غمِ گذشتگان یاد مده  
  دل جز بشکر لبِ پریزاد مده  
  بی باده مباش و عمر بر باد مده  

412.L. N. B.

۴۱۳

  تا چند ز مسجد و نماز و روزه  
  در میکدها مست شو از درویزه  
  خیّام بخور باده که این خاک ترا  
  گه جام کنند و گه سبو گه کوزه  

413.N."Imperial Caesar, dead, and turned to clay,
Might stop a hole to keep the wind away."

۴۱۴

  بنْگر ز صبا دامنِ گل چاک شده  
  بلبل ز جمالِ گل طربناک شده  
  در سایهٔ گل نشین که بسیار این گل  
  از خال برآمدست و بر خال شده  

414.L. N. B.So Moschus on the mallows.

۴۱۵

  دنیا بمراد رانده گیر آخر چه  
  وین نامهٔ عمر خوانده گیر آخر چه  
  گیرم که بکامِ دل بمانی صد سال  
  صد سال دگر بمانده گیر آخر چه  

415.C. L. N. A. I. J.Ránda, see Vullers, p. 100.

۴۱۶

  دانی ز چه روی اوفتادست و چه راه  
  آزادیِ سرو و سوسن اندر افواه  
  این دارد ده زبان ولیکن خاموش  
  وان دارد صد دست ولیکن کوتاه  

416.L. N.Sa'di in the Gulistan, Book viii., gives another explanation of this expression."Tongues, stamens, and hands, branches."

۴۱۷

  ساقی میِ خوشگوار بر دستم نه  
  وان بادهٔ چون نگار بر دستم نه  
  آن می که چو زنجیر بپیچند بهم  
  دیوانه و هوشیار بر دستم نه  

417.L. N.Bipéchand seems a plural of dignity.

۴۱۸

  فریاد که رفت عمر بر بیهوده  
  هم لقمه حرام و هم نفس آلوده  
  فرمودهٔ ناکرده سیه رویم کرد  
  فریاد ز کردهایِ نافرموده  

418.C. L. N. A. I.Harám, the predicate of lakma.These whimsical outbursts of self-reproach in the midst of antinomian utterances are characteristic of Khayyam.

۴۱۹

  من توبه کنم از همه چیز از می نه  
  کز جمله گزیر باشد از وی نه  
  امّا بود آنکه من مسلمان گردم  
  وین ترکِ میِ مغانه گویم هی نه  

419.L. N.The Magians sold wine.

۴۲۰

  مائیم بلطفِ تو تولّا کرده  
  وز طاعت و معصیت تبرّا کرده  
  آنجا که عنایتِ تو باشد باشد  
  ناکرده چو کرده کرده چون ناکرده  

420.L. N. A. I.This quatrain is also ascribed to the celebrated philosopher Avicenna.See No. 406.

۴۲۱

  نقشیست که بر وجودِ ما ریختهٔ  
  صد بوالعجبی ز ما برانگیختهٔ  
  من زان به ازین نمیتوانم بودن  
  کز بوته مرا چنین فرو ریختهٔ  

421.C. L. N. A. I.This is a variation of No. 221.

۴۲۲

  ای در رهِ بندگیت یکسان که و مه  
  در هر دو جهان خدمتِ درگاهِ تو به  
  نکبت تو ستانیّ و سعادت تو دهی  
  یا رب تو بفضلِ خویش بسْتان و بده  

422.L.Scan bandagíta, omitting fatha before te.Vullers, p. 197.

۴۲۳

  ای رفته و باز آمده و خم گشته  
  نامت ز میانِ مردمان گم گشته  
  ناخن همه جمْع آمده و سُم گشته  
  ریش از پسِ کون آمده و دُم گشته  

423.C. L. A. I. J.A description of old age.

۴۲۴

  ای بیخبر از کارِ جهان هیچ نهٔ  
  بنیاد ببادست ازان هیچ نهٔ  
  شد حدِّ وجود در میانِ دو عدم  
  اطراف بود تو در میان هیچ نهٔ  

424.C. L. A. I. J.The technical name for existence between two non-existences is Takwín.Bl.Ain i Akbari, p. 198.Compare the term "nunc slans," applied to Time by the Schoolmen.

۴۲۵

  هر روز برانم که کنم شب توبه  
  از جام و پیالهٔ لبالب توبه  
  اکنون که رسید وقتِ گل ترکم ده  
  در موسمِ گل ز تو یا رب توبه  

425.C. L. A. I. J.

۴۲۶

  از درسِ علومِ جمله بگْریزی به  
  واندر سرِ زلبِ دلبر آویزی به  
  زان پیش که روزگار خونت ریزد  
  تو خونِ صراحی بقدح ریزی به  

426.C. L. N. A. B. I. J.Bigorézí bi, "better that you should eschew."

۴۲۷

  ای دل تو باسرارِ معمّا نرسی  
  در نکتهٔ زیرکانِ دانا نرسی  
  اینجا بمی و جام بهشتی میساز  
  کانجا که بهشتست رسی یا نرسی  

427.C. L. N. A. B. I. J.

۴۲۸

  آنان که ز پیش رفته‌اند ای ساقی  
  در خاکِ غرور خفته‌اند ای ساقی  
  رو باده خور و حقیقت از من بشنو  
  بادست هر آنچه گفته‌اند ای ساقی  

428.C. L. N. A. B. I. J.So Ecclesiastes, "I gave my heart to know wisdom . . . . and perceived that this also is vanity."

۴۲۹

  ای دل چو ببزمِ آن صنم بنْشستی  
  از خویش بریدیّ و بخود پیوستی  
  از جامِ فنا چو جرعهٔ نوشیدی  
  از بود و نبودگان بکلّی رستی  

429.C. L. N. A. I. J.Die to self, to live in God, your true self.See Max Müller, Hibbert Lectures, p. 375.

۴۳۰

  افتاد مرا با می و مستی کاری  
  خلقم بچه میکند ملامت باری  
  ای کاش که هر حرام مستی کردی  
  تا من بجهان ندیدمی هشیاری  

430.C. N. A. I. J.

۴۳۱

  ای آنکه نتیجهٔ چهار و هفتی  
  در هفت و چهار دائم اندر تفتی  
  می خور که چهار بار بیشت گفتم  
  باز آمدنت نیستی چو رفتی رفتی  

431.C. L. N. A. I. J.

۴۳۲

  بر رهگذرم هزار جا دام نهی  
  گوئی کشمت اگر در او گام نهی  
  یک ذرّه ز حکمِ تو جهان خالی نیست  
  حکمِ تو کنی و عاصیم نام نهی  

432.B. N.Allah is the Fá'il i hakíkí, the only real agent, according to the Sufi view.Hukmi tu kuní, "Thou givest thy order,"Should we read hukmé?

۴۳۳

  ای از حرمِ ذاتِ تو عقل آگه نی  
  وز معصیت و طاعت ما مستغنی  
  مستم ز گناه و از رجا هشیارم  
  امّید برحمتِ تو دارم یعنی  

433.L. N.

۴۳۴

  این کارِ جهان اگر بتقلیدستی  
  هر روز بجایِ خویشتن عیدستی  
  هر کس بمرادِ خویش دستی بزدی  
  گر زانکه نه این بیهُده تهدیدستی  

434.N. N. takes taklíd in the sense of "authority," but I think it alludes to Koran, xxix. 64.See Gulshan i Ráz, p. 50.

۴۳۵

  ای چرخ دلم همیشه غمناک کنی  
  پیراهنِ خرّمیِّ من چاک کنی  
  بادی که رسد بمن تواش آب کنی  
  آبی که خورم تو در دهن خاک کنی  

435.C. L. N. A. I.

۴۳۶

  ای دل ز غبارِ جسم اگر پاک شوی  
  تو روحِ مجرّدی بر افلاک شوی  
  عرش است نشیمنِ تو شرمت بادا  
  کائی و مقیمِ خطّهٔ خاک شوی  

436.C. L. N. B. A. I.

۴۳۷

  ای کوزه‌گرا بکوش اگر هشیاری  
  تا چند کنی بر گلِ آدم خواری  
  انگشتِ فریدون و کفِ کیخسرو  
  بر چرخ نهادهٔ چه می‌پنداری  

437.C. L. N. A. I.Farídun and Kai Khosrau were ancient kings of Persia.Kai Khosrau is usually identified with Cyrus.

۴۳۸

  ای گل تو برویِ دلربا میمانی  
  وی مل تو بلعلِ جانفزا میمانی  
  ای بختِ ستیزه کار هر دم با من  
  بیگانه‌تری و آشنا میمانی  

438.N.Mimání, You resemble.

۴۳۹

  از مطبخِ دنیا تو همه دود خوری  
  تا چند غمانِ بود و نابود خوری  
  دنیا که بر اهلِ او زیانیست عظیم  
  گر ترکِ زیان کنی همه سود خوری  

439.L. N. B.

۴۴۰

  آزارِ دلِ خلق مجوئیم شبی  
  تا بر نکشند یا ربی نیم شبی  
  بر مال و جمالِ خویشتن تکیه مکن  
  کانرا بشبی برند و این را بشبی  

440.N.Tá bar nikashand "Let us abstain from oppressing people, so that they may not heave a sigh, saying, O Lord."

۴۴۱

  اوّل بخودم چو آشنا میکردی  
  اخر ز خودم چرا جدا میکردی  
  چون ترکِ منت نبود از روزِ نخست  
  سرگشته بعالمم چرا میکردی  

441.L. N.

۴۴۲

  ای کاش که جایِ آرمیدن بودی  
  یا این ره را بسر رسیدن بودی  
  کاش از پیِ صد هزار سال از دلِ خاک  
  چون سبزه امیدِ نو دمیدن بودی  

442.C. N. A. I. J.In line 2, for basar some MSS. read rawe and some rahe.

۴۴۳

  از دفترِ عشق میکشودم فالی  
  ناگاه ز سوز سینه صاحب حالی  
  میگفت خوشا کسی که در خانهٔ او  
  یاریست چو ماهیّ و شبی چون سالی  

443.C. L. N. A. I.Compare the "sortes Virgilianœ."Line 4 is freely paraphrased.In line 4, scan máhīyyŏ.Bl., Prosody, p. 11.

۴۴۴

  از آمدنِ بهار و از رفتنِ دی  
  اوراقِ وجود ما همیگردد طی  
  می خور مخور اندوه که گفتست حکیم  
  غمهایِ جهان چو زهر و تریاکش می  

444.C. L. N. A. I. J.

۴۴۵

  ای دل می و معشوق بکن در باغی  
  سالوس رها کن و مکن رزّاقی  
  گر پیر و احمدی خوری جامِ شراب  
  زان حوض که مرتضاش باشد ساقی  

445.N.Note the change from the imperative to the aorist.In line 4 scan Murtăzáshă.Murtaza (Ali) is the celestial cupbearer.

۴۴۶

  بر سنگ زدم دوش سبوئی کاشی  
  سرمست بُدم که کردم این اوباشی  
  با من بزبانِ حال میگفت سبو  
  من چون تو بدم تو نیز چون من باشی  

446.C. L. N. A. B. I.Sabóyĭy, yá i batní, joined to the noun by euphonic or conjunctive .

۴۴۷

  بگْرفت مرا ملالت از رزّاقی  
  برخیز و سبک باده بیار ای ساقی  
  سجّاده و طیلسان بمی ساز گرو  
  تا بو که شود لافِ من اندر باقی  

447.N.

۴۴۸

  برگیر ز خود حساب اگر باخبری  
  کاوّل تو چه آوردی و آخر چه بری  
  گوئی نخورم باده که میباید مرد  
  میباید مرد اگر خوری یا نخوری  

448.C. L. N. A. I.In line 2, scan áwardĭyŏ.

۴۴۹

  بکْشای درم که در کشاینده توئی  
  بنْمای رهم که ره نماینده توئی  
  من دست بهیچ دستگیری ندهم  
  کایشان همه فانی‌اند و پاینده توئی  

449.C. L. N. A. I. J.In line 4, scan fánĭyand, dissolving the letter of prolongation, .

۴۵۰

  با من تو هرآنچه گوئی از کین گوئی  
  پیوسته مرا ملحد و بیدین گوئی  
  من خود مقرم بر آنچه هستم لیکن  
  انصاف بده ترا رسد کین گوئی  

450.C. L. N. A. I.In line 1, scan gōyī-yaz, Bl., Prosody, p. 10.The tashdíd of mukirr is dropped.

۴۵۱

  با درد بساز تا دوائی یابی  
  وز رنج منال تا شفائی یابی  
  میباش بوقت بینوائی شاکر  
  تا عاقبت الامر نوائی یابی  

451.L. N.Dawáyiy.The first ya is the conjunctive ya (Vullers, p. 16), the second, yá i tankír.

۴۵۲

  تنگی میِ لعل خواهم و دیوانی  
  سدِّ رمقی باید و نصفِ نانی  
  وانگه من و تو نشسته در ویرانی  
  خوشتر بود از مملکتِ سلطانی  

452.N. B.Tangé, the izáfat is displaced by yá i tankír, according to Lumsden, ii. 269.[Sed quœre].

۴۵۳

  تا چند حدیثِ پنج و چار ای ساقی  
  مشکل چه یکی چه صد هزار ای ساقی  
  خاکیم همه چنگ بساز ای ساقی  
  بادیم همه باده بیار ای ساقی  

453.N.C. L. A. I. J. give only the first line of this.Five senses, four elements.

۴۵۴

  تا چند ز یاسین و برات ای ساقی  
  بنْویس بمیخانه برات ای ساقی  
  روزی که براتِ ما بمیخانه برند  
  آنروز بود شبِ برات ای ساقی  

454.C. L. N. A. I. J.Yasín is the 64th, and Barát the 9th, chapter of the Koran.Barát, the "night of power."

۴۵۵

  تا در تن تست استخوان و رگ و پی  
  از خانهٔ تقدیر منه بیرون پی  
  گردن منه ار خصم بود رستم زال  
  منّت مکش ار دوست بود حاتم طی  

455.C. L. N. A. I. J.

۴۵۶

  تا در هوسِ لعلِ لب و جامِ مئی  
  تا در پیِ آوازِ دف و چنگِ نئی  
  اینها همه حشو است خدا میداند  
  تا ترکِ تعلّق نکنی هیچ نئی  

456.L. N.Hashw, mere "stuffing," "leather or prunello."

۴۵۷

  تن زن چو بزیرِ فلکِ بیباکی  
  می نوش چو در عالمِ آفتناکی  
  چون اوّل و آخرت بجز خاکی نیست  
  انگار که در خاک نئی بر خاکی  

457.C. L. N. A. I. J.

۴۵۸

  چون واقفی ای پسر ز هر اسراری  
  چندین چه خوری به بیهده تیماری  
  چون می نرود باختیاری کاری  
  خوش باش درین نفس که هستی باری  

458.C. L. N. A. I. J.Scan chún wákĭfĭyāy.

۴۵۹

  چندانکه نگاه میکنم هر سوئی  
  از سبزه بهشتست وز کوثر جوئی  
  صحرا چه بهشت شد ز دوزخ گوئی  
  بنْشین ببهشت با بهشتی روئی  

459.C. L. N. A. B. I. J.

۴۶۰

  در شعبده خانهٔ جهان یار مجوی  
  بشْنو ز من این حدیث و زنهار مگوی  
  با درد بساز و هیچ درمان مطلب  
  با غم بنْشین خرّم و غمخوار مجوی  

460.N.

۴۶۱

  دو چیز که هست مایهٔ دانائی  
  بهتر ز همه حدیثِ ناگویائی  
  از خوردنِ هر چه هست ناخوردن به  
  وز صحبتِ هرچه هست به تنهائی  

461.N.Hadís i ná góyáyíy. The unwritten revelations, or traditions, opposed to Qur'an (Koran), the "reading."So srúti is opposed to smriti.

۴۶۲

  در باغ چو بُد غوره ترش اوّلِ دی  
  شیرین ز چه گشت و تلخ چون آمد می  
  از چوب بتیشه گر کسی کرد رباب  
  وز تیشه چگوئی تو که میسازد نی  

462.L. N.

۴۶۳

  دانی که سپیده دم خروسِ سحری  
  هر لحظه چرا همیکند نوحه‌گری  
  یعنی که نمودند در آئینهٔ صبْح  
  کز عمر شبی گذشت و تو بیخبری  

463.C. L. N. A. I. J.So Job, "Hast spread the sky as a molten looking-glass."

۴۶۴

  در ده میِ لعل لاله گونِ صافی  
  بکْشای ز حلقِ شیشه خونِ صافی  
  کامروز برون ز جامِ می نیست مرا  
  یکدوست که دارد اندرونِ صافی  

464.C. L. N. A. I. J.

۴۶۵

  در حکمت اگر ارسطو و جمهوری  
  در قدرت اگرچه قیصر و فغفوری  
  می نوش ز جامِ جم که گور آخرِ کار  
  گر بهرامی که عاقبت در گوری  

465.N.Jamhúr, a name of Buzurjimihr, Wazír of Nushirwán.Faghfúr, the Chinese emperor.In line 1 scan Aristúwú, dissolving the long u.

۴۶۶

  در کارگهِ کوزه‌گری کردم رای  
  در پایهٔ چرخ دیدم استاد بپای  
  میکرد دلیر کوزه را دسته و سر  
  از کلّهٔ پادشاه و از پایِ گدای  

466.C. N. L. A. I. J.Páya, "the treadle."

۴۶۷

  رو بیخبری گزین اگر باخبری  
  تا از کفِ مستانِ ازل باده خوری  
  تو بیخبری بیخبری کار تو نیست  
  هر بیخبری را نرسد بیخبری  

467.L. N.Meaning, the "truly mystical darkness of ignorance." See Gulshan i Ráz', p. 13.

۴۶۸

  زان بیشتر ای صنم که در رهگذری  
  خاکِ من و تو کوزه کند کوزه‌گری  
  زان کوزهٔ می که نیست در وی ضرری  
  پر کن قدحی بخور بمن ده دگری  

468.C. L. N. A. I. J.Headache, in allusion to the wine of Paradise, Koran, lvi. 17.

۴۶۹

  زینهار کنون که میتوانی باری  
  بردار ز خاطرِ عزیزی باری  
  کین مملکتِ حسن نماند جاوید  
  از دستِ تو هم برون رود یکباری  

469.C. L. N. A. I. J.Some MSS. read zinhár for zínhár, either will scan.

۴۷۰

  زان پیش که از جامِ اجل مست شوی  
  زیرِ لکدِ حادثها پست شوی  
  سرمایه بدست آر اینجا کانجا  
  سودی نکنی اگر تهی دست شوی  

470.L. N.Line 2 is in metre 4.Meaning, "Work while it is day."

۴۷۱

  سازندهٔ کارِ مرده و زنده توئی  
  دارندهٔ این چرخِ پراگنده توئی  
  من گرچه بدم خواجهٔ این بنده توئی  
  کسرا چه گنه نه آفریننده توئی  

471.L. N. A. I.

۴۷۲

  ای بادهٔ ناب و ای میِ مینائی  
  چندان بخورم ترا منِ شیدائی  
  کز دور مرا هر که به بیند گوید  
  ای خواجه شراب از کجا میائی  

472.L. N.

۴۷۳

  شیخی بزنِ فاحشه گفتا مستی  
  هر لحظه بدامِ دیگری پابستی  
  گفتا شیخ هر آنچه گوئی هستم  
  امّا تو چنانکه مینمائی هستی  

473.L. N.The technical name of quatrains like this is suwál o jawáb, or murája'at.Gladwin, Persian Rhetoric, p. 40.

۴۷۴

  عالم همه کر چو گوی افتد بکوئی  
  من مست و خراب خفته بر من بجوئی  
  دوشم بخرابات گرو میکردند  
  خمّار همیگفت که نیکو گروئی  

474.C. L. N. A. I. J.Note the yás i tankír in kuyé, juyé, and girnyé.

۴۷۵

  گه گشته نهان رُو بکسی ننْمائی  
  گه در صورِ کون و مکان پیدائی  
  این جلوه‌گری بخویشتن بنْمائی  
  خود عینِ عیانیّ و خودی بینائی  

475.C. L. N. A. I. J.Compare the Vulgate, "ludens in orbe terrarum," and Gulshan i Ráz, p. 11.

۴۷۶

  گر رویِ زمین بجمله آباد کنی  
  چندان نبود که خاطری شاد کنی  
  گر بنده کنی بلطف آزادیرا  
  بهتر که هزار بنده آزاد کنی  

476.L. N.

۴۷۷

  گر شادیِ خویشتن بدان میدانی  
  کاسوده دلی را بغمی بنْشانی  
  در ماتمِ عقلِ خویش باشی همه عمْر  
  میدار مصیبت که عجب نادانی  

477.C. L. N. A. I. J.

۴۷۸

  گر زانکه بدست آید از می دو منی  
  می خور تو بهر محفل و هر انجمنی  
  کانکس که چنان کرد فراغت دارد  
  از سبلتِ چون توئی و ریشِ چو منی  

478.C. L. N. A. B. I. J.Chu mané, "of one like me."So in No. 170, (the note to which is wrong.)

۴۷۹

  گر دست دهد ز مغزِ گندم نانی  
  وز می دو منی ز گوسفندی رانی  
  با لاله رخی نشسته در ویرانی  
  عیشی بود این نه حدِّ هر سلطانی  

479.C. L. N. A. B. I.

۴۸۰

  گر شهره شوی بشهر شرّالنّاسی  
  گر گوشه نشین شوی همه وسواسی  
  به زان نبود گر خضر و الیاسی  
  کس نشْناسد ترا تو کس نشْناسی  

480.C. N. I.

۴۸۱

  ما و می و معشوق و صبوح ای ساقی  
  از ما نبود توبه نصوح ای ساقی  
  تا کی خوانی قصّهٔ نوح ای ساقی  
  پیش آر سبک راحتِ روح ای ساقی  

481.C. L. N. A. I. J.Tánba i Nassúh, a repentance not to be repented of.Nicolas.In line 2, note the izáfat dropped after silent he.

۴۸۲

  نه سویِ وصالِ تو مرا دست رسی  
  نه طاقتِ هجرانِ تو دارم نفسی  
  نه زهره که باز گویم این غم بکسی  
  مشکل کاری طُرفه غمی خوش هوسی  

482.N.These quatrains are called firákíya, and are rare in Khayyám.

۴۸۳

  هنگامِ صبوح است و خروش ای ساقی  
  ما و می و کویِ میفروش ای ساقی  
  چه جایِ صلاحست خموش ای ساقی  
  بکْذر ز حدیث و زهد نوش ای ساقی  

483.C. L. N. A. I. J.

۴۸۴

  هنگامِ صبوح ای صنمِ فرّخ پی  
  بر ساز ترانهٔ و پیش آور می  
  کافگند بخاک صد هزاران جم و کی  
  این آمدنِ تیر مه و رفتنِ دی  

484.C. L. N. A. I.Tir and Dai, April and December.

۴۸۵

  هان تا بر مستان بدرشتی نشوی  
  یا از درِ نیکوان بزشتی نشوی  
  می خور که بخوردن و بنا خوردنِ می  
  کر آلتِ دوزخی بهشتی نشوی  

485.C. L. N. A. I. J.Koran, xvi. 38: "Some of them there were, whom Allah guided, and there were others doomed to err."

۴۸۶

  یزدان خواهم جهان دگرگون کندی  
  واکنون کندی تا نگرم چون کندی  
  یا نامِ من از جریده بیرون کندی  
  یا روزیِ من ز غیب افزون کندی  

486.N.This rather sins against Horace's canon, "Nec Deus intersit," &c.

۴۸۷

  یا رب بکشای بر من از رزق دری  
  بی منّتِ مخلوق رسان ما حضری  
  از باده چنان مست نگهدار مرا  
  کز بیخبری نباشدم دردِ سری  

487.C. L. N. A. I. J.

۴۸۸

  ای سوختهٔ سوختهٔ سوختنی  
  وی آتشِ دوزخ از تو افروختنی  
  تا کی گوئی که بر عُمَر رحمت کن  
  حق را تو کجا و رحمت آموختنی  

488.C .L. N. A. I. J.The Persian preface states that, after his death, Omar appeared to his mother in a dream, and repeated this quatrain to her.For the last line I am indebted to Mr. Fitzgerald.

۴۸۹

  خوش باش که پخته‌اند سودایِ تو دی  
  ایمن شده از همه تمنّایِ تو دی  
  تو شاد بزی که بی تقاضایِ تو دی  
  دادند قرارِ کارِ فردایِ تو دی  

489.C. L. A. B. I.Predestination.

۴۹۰

  گر آمدنم بمن بُدی نامدمی  
  ور نیز شدن بمن بدی کی شدمی  
  به زان نبدی که اندر این عالمِ خاک  
  نه آمدمی نه شدمی نه بدمی  

490.C. L. N. (in part) A. B. I. J.So the Ecclesiast, "Therefore I hated life," &c.

۴۹۱

  آدم چو صراحی بود و روح چو می  
  قالب چو نی بود صدائی در وی  
  دانی چه بود آدمِ خاکی خیّام  
  فانوس خیالی و چراغی در وی  

491.C. A. I.Note (for mai) rhyming with we; We is Turanian (Bl., Prosody, xvii.), and probably me, pronounced with the Imála (ibid, p. v.), is the same.

۴۹۲

  ای چرخ حمه خسیس را چیز دهی  
  گرمابه و آسیا و کاریز دهی  
  آزاده بنانِ شب گروگان نه‌اند  
  شاید که بر اینچنین فلک تیز دهی  

492.B. L.In line 3, I read níh and for nĭhand, which will not scan.Line 4 is slightly paraphrased.

۴۹۳

  بر کوزه‌گری بزیر کردم گذری  
  از خاک همی نمود هر دم تبری  
  من دیدم اگر ندید هر بی بصری  
  خاکِ پدرم بر کفِ هر کوزه‌گری  

493.C. L. A. I. J.Note the arrangement of the prepositions bar . . . . bazér.Bl., Prosody, xiii.

۴۹۴

  چون جنس مرا خاصه بداند ساقی  
  صد فصل ز هر نوع براند ساقی  
  چون وا مانم برسمِ خود باده دهد  
  در حدِّ خودم در گذراند ساقی  

494.C. L. A. I.A play on terms of Logic.

۴۹۵

  ای دهر بکردهایِ خود معترفی  
  در خانقهِ جور و ستم معتکفی  
  نعمت بخسان دهی و زحمت بکسان  
  زین هر دو برون نیست خری یا خرفی  

495.C. L. A. I. J.Mu'takif, a devotee.

۴۹۶

  پیوسته ز بهرِ شهوتِ نفسانی  
  این جانِ شریف را همی رنجانی  
  آگاه نهٔ که آفتِ جان تو اند  
  انها که تو در آرزویِ ایشانی  

496.L.In line 4, L. writes árĭzúyī with two yas, the second being reflexed under the first.Bl. (Prosody p. 12) approves this method.The second is the yá i batni, after conjunctive ya.

۴۹۷

  ای انکه خلاصهٔ چهار ارکانی  
  بشْنو سخن از عالمِ روحانی  
  دیوی و ددی و مَلَک و انسانی  
  با تست هرانچه می‌نمائی آنی  

497.L.Man, the microcosm.Line 2 is one syllable short.Should we read Sŭkhăné?

۴۹۸

  خواهی که پسندیدهٔ آنام شوی  
  مقبول قبولِ خاصه و عام شوی  
  اندر پیِ مومن و جهود و ترسا  
  بدگوی مباش تا نکونام شوی  

498.L.

۴۹۹

  ای چرخ چه کرده ام ترا راست بگوی  
  پیوسته فگندهٔ مرا در تگ و پوی  
  نانم ندهی تا نبری کوی بکوی  
  ابم ندهی تا نبری آب ز روی  

499.L.Abrúy, 'honour.'

۵۰۰

  چندین غمِ بیهوده مخور شاد بزی  
  و اندر رهِ بیداد تو باداد بزی  
  چون آخرِ کار این جهان نیستی است  
  انگار که نیستیّ و آزاد بزی  

500.L. B.In line 3 scan nésătĭyast.

تمام شد