دیوان حافظ/آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

by حافظ

۶۰	آن پیک نامور که رسید از دیار دوست			آورد حرز جان ز خط مشکبار دوست		۲۲
	خوش میدهد نشان جلال و جمال یار			خوش میکند حکایت عزّ و وقار دوست
	دل دادمش بمژده و خجلت همی‌برم			زین نقد قلب خویش که کردم نثار دوست
	شکر خدا که از مدد بخت کارساز			بر حسب آرزوست همه کار و بار دوست
	سیر سپهر و دور قمر را چه اختیار			در گردشند بر حسب اختیار دوست
	گر باد فتنه هر دو جهان را بهم زند			ما و چراغ چشم و ره انتظار دوست
	کحل الجواهری بمن آر ای نسیم صبح			زآن خاک نیکبخت که شد رهگذار دوست
	مائیم و آستانهٔ عشق و سر نیاز			تا خواب خوش که را برد اندر کنار دوست
		دشمن بقصد حافظ اگر دم زند چه باک
		منّت خدایرا که نیم شرمسار دوست