دیوان بیدل دهلوی/غزلیات/صبح پیری اثر قطع امید است اینجا

از ویکی‌نبشته
  صبح پیری اثر قطع امید است اینجا تار و پودکفنت موی سفید است اینجا  
  ساز هستی قفس نغمهٔ خودداری نیست رم برق نفسی چند نشید است اینجا  
  جلوه بیرنگی و نظاره تماشایی‌رنگ چمن‌آراست قدیمی که جدید است‌اینجا  
  نقشی از پردهٔ درد ا‌ست گشاد دو جهان هر شکستی که بود، فتح نوید است اینجا  
  غنچهٔ واشده مشکل که دلی نگشاید بستگی چون رود ازقفل کلید است اینجا  
  مرگ تسکین ندهد منتظر وصل تو را پای تا سر ز کفن چشم سفید است اینجا  
  تخم گل ریشه طراز رگ سنبل نشود هم درآنجاست سعید آنکه سعیداست اینجا  
  مگذر از رنگ که آیینهٔ اقبال صفاست دود برچهرهٔ آتش شب عید است اینجا  
  جهد تعطیل صفت نقص کمال ذاتست یا بگویا بشنو گفت و شنید است اینجا  
  در جنون حسرت عیش دگر از بیخبری‌ست موی ژولیده‌همان سایهٔ بید است اینجا  
  زین چمن هر رگ گل دامن‌خون‌آلودی‌است حیرتم کشت ندانم که شهید است اینجا  
  بوی یأًس از چمن جلوهٔ امکان پیداست دگر ای بیدل غافل چه امید است اینجا