کلیات سعدی/مواعظ/بربود دلم در چمنی سرو روانی
< کلیات سعدی | مواعظ
این غزل در تذکرهٔ «مرآت الخیال» امیر علیخان سودی بنام شیخ سعدی است:
| بربود دلم در چمنی سرو روانی | زرین کمری سیمبری، موی میانی | |||||
| خورشید وشی ماه رخی زهره جبینی | یاقوت لبی سنگ دلی تنگ دهانی | |||||
| عیسی نفسی خضر رهی یوسف عهدی | جم مرتبهٔ تاج وری شاه نشانی | |||||
| شنگی شکرینی چو شکر در دل خلقی | شوخی نمکینی چو نمک شور جهانی | |||||
| جادو فکنی عشوه گری فتنه پرستی | آسیب دلی رنج تنی آفت جانی | |||||
| بیداد گری کج کلهی عربده جوئی | شکر شکنی تیرقدی سخت کمانی | |||||
| در چشم امل معجزهٔ آب حیاتی | در باب سخن نادرهٔ سحر بیانی | |||||
| بی‌زلف و رخ و لعل لب او شده سعدی | آهی و سرشکی و غباری و دخانی | |||||