کلیات سعدی/غزلیات/ندیدمت که بکردی وفا بدان چه بگفتی

by سعدی

۵۳۰ – ط

	ندیدمت که بکردی وفا بدانچه بگفتی			طریق وصل گشادی من آمدم تو برفتی
	وفای عهد نمودی دل سلیم ربودی			چو خویشتن بتو دادم تو میل بازگرفتی
	نه دست عهد گرفتی که پای وصل[۱] بدارم؟			بچشم خویش بدیدم خلاف هر چه بگفتی
	هزار چاره بکردم که همعنان تو گردم			تو پهلوانتر از آنی که در کمند من افتی
	نه عدل بود نمودن خیال وصل و ربودن			چرا ز عاشق مسکین هم اولش ننهفتی؟
	تو قدر صحبت یاران و دوستان نشناسی			مکر شبی که چو سعدی بداغ عشق بخفتی

---

1. مهر.