کلیات سعدی/غزلیات/سرو بلند بین که چه رفتار میکند
ظاهر
< کلیات سعدی | غزلیات
۲۴۲– خ
سرو بلند بین که چه رفتار میکند | وآن ماه محتشم[۱] که چه گفتار میکند | |||||
آنچشم مست بین که بشوخی و دلبری | قصد هلاک مردم هشیار میکند | |||||
دیوانه میکند دل صاحب تمیز را | هر گه که التفات پریوار میکند | |||||
ما روی کرده از همه عالم بروی او | وان سُست عهد روی بدیوار میکند | |||||
عاقل خبر ندارد از اندوه عاشقان | خفتست و عیب مردم بیدار میکند | |||||
من طاقت شکیب ندارم ز روی خوب | صوفی بعجز خویشتن اقرار میکند | |||||
بیچاره از مطالعهٔ روی نیکوان | صدبار توبه کرد و دگربار میکند | |||||
سعدی نگفتمت که خم زلف شاهدان | در بند او مشو که گرفتار میکند |
- ↑ شوخ شکر دهن.