کلیات سعدی/غزلیات/راستی گویم به سروی ماند این بالای تو

by سعدی

۴۸۳ – خ

	راستی گویم بسروی ماند این بالای تو			در عبارت می‌نیاید چهرهٔ زیبای[۱] تو
	چون تو حاضر میشوی من غایب از خود میشوم			بسکه حیران می‌بماند وهم در سیمای تو
	کاشکی صد چشم ازین بیخواب‌تر بودی مرا			تا نظر میکردمی در[۲] منظر زیبای تو
	ایکه در دل جایداری بر سر چشمم نشین			کاندران بیغوله ترسم تنگ باشد جای تو
	گر ملامت میکنندم ور قیامت میشود			بنده سر خواهد نهاد آنگه ز سر سودای تو
	در ازل رفتست ما را با تو پیوندی که هست			افتقار ما نه امروزست و استغنای تو
	گر بخوانی پادشاهی ور برانی بنده‌ایم			رای ما سودی ندارد[۳] تا نباشد رای تو
	ما قلم در سر کشیدیم اختیار خویش را			نفس ما[۴] قربان تست و رخت ما یغمای تو
	ما سراپای ترا ای سروتن چون جان خویش			دوست میداریم و گر سر میرود در پای تو
	وین قبای صنعت سعدی که در وی حشو نیست			حدّ زیبائی ندارد خاصه بر بالای تو

---

1. چهر مهر افزای.
2. بر.
3. نباشد.
4. جان ما.