| | | | | | |
|
شبی کردی از درد پهلو نخفت |
|
طبیبی در آن ناحیت بود و گفت |
|
|
ازین دست کو برگ رز میخورد |
|
عجب دارم ار شب بپایان برد |
|
|
که در سینه پیکان تیر تتار |
|
به از ثقل[۱] مأکول ناسازگار |
|
|
گر افتد بیک لقمه در روده پیچ |
|
همه عمر نادان برآید بهیچ |
|
|
قضا را طبیب اندر آن شب بمرد |
|
چهل سال ازین رفت و زندست کرد |
|