کلیات سعدی/بوستان/باب سوم/به شهری در از شام غوغا فتاد
< کلیات سعدی | بوستان | باب سوم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
حکایت
| بشهری در از شام غوغا فتاد | گرفتند پیری مبارک نهاد | |||
| هنوز آن حدیثم بگوش اندرست | چو قیدش نهادند بر پای و دست | |||
| که گفت ارنه سلطان اشارت کند | کرا زهره باشد که غارت کند؟ | |||
| بباید چنین دشمنی دوست داشت | که میدانمش دوست بر من گماشت | |||
| اگر عز و جاهست و گر ذل و قید | من از حق شناسم، نه از عمر و زید | |||
| ز علت مدار – ای خردمند – بیم | چو داروی تلخت فرستد حکیم | |||
| بخور هرچه آید ز دست حبیب | نه بیمار داناترست از طبیب؟ |