وحشی بافقی (غزلیات)/ای سرخ گشته از تو به خون روی زرد ما

از ویکی‌نبشته
وحشی بافقی (غزلیات) از وحشی بافقی
(ای سرخ گشته از تو به خون روی زرد ما)
  ای سرخ گشته از تو به خون روی زرد ما ما را ز درد کشته و غافل ز درد ما  
  از تیغ بی ملاحظه‌ی آه ما بترس اولیست اینکه کس نشود هم نبرد ما  
  در آه ما نهفته خزان و بهار حسن تأثیرهاست با نفس گرم و سرد ما  
  رخش اینچنین متاز که پیش از تو دیگری کردست اینچنین و ندیدست گرد ما  
  سد لعب بلعجب شد و سد نقش بد نشست تا ریختیم با تو، بد افتاد نرد ما  
  وحشی گرفت خاطر ما از حریم دیر رفتیم تا کجاست دگر آبخورد ما