قرآن فارسی/آل‌عمران

by بصیرالملک

سوره آل عمران مشتمل بر دویست آیه و در مدینه نازل شده

بنام خداوند بخشنده مهربان

الم منم خدا نیست خدائی بجز آن خدائی که زنده پاینده است و قیام هر پاینده از اوست (۲) فرو فرستاد خدا بر تو ای پیغمبر قرآن را براستی که مصدق است یعنی موافق است با آن کتابهائی که میان دو دست اوست که پیش از آن بوده در توحید و نبوت و فرو فرستاد خدا تورات و انجیل را پیش از اینکه راه نما بود از برای مردم و فرو فرستاد قرآن را که جدا کننده میان حق و باطل است (۳) بدرستی آن کسانی که کافر شدند بآیات خدا از برای ایشان است عذاب سخت و خدا غالب و قاهر است و دارنده عقاب و غضب است بر ایشان ابدرستیکه پوشیده نیست بر خدا هیچ چیز در زمین و در آسمان (۵) اخداست که نقش میکند شما را در رحمها هرطور که میخواهد نیست خدائی سوای او و اوست غالب و قاهر و درستکار (۶) آن خدائی است که فرو فرستاد بر تو که پیغمبری قرآن را که بعضی از آن قرآن محکمات است و آن احکام اصل قرآن است و بعضی دیگر شبیه محکماتست که باید بافکار مستقیمه حقیقت معنی آنها را فهمید و مشتبه میشود بر مردمانی که علم بتفسیر ندارند پس آن کسانی که در دلهاشان شکی هست پیروی میکنند آنچه را که متشابه است از آن بجهة جستن فتنه و طلب کردن تاویل آن آیات را بغیر صواب و حال اینکه نمیداند تاویل آن آیات را مگر خدا و آنکسانی که ثابت هستند در علم میگویند آن راسخان ایمان آوردیم بآن آیات قرآن کلا از محکم و متشابه آن از جانب پروردگار ما است و پند نمیگیرند مگر صاحبان عقلهای مستقیم (۷) ای پروردگار ما منحرف مساز دلهای ما را بعد از اینکه هدایت کردی ما را و ببخش از برای ما از جانب خودت رحمت را بدرستی که تو بخشایندهٔ (۸) ای پروردگار ما بدرستیکه تو جمع کنندهٔ مردمی را در روز قیامت که شکی در آمدن آن روز نیست بدرستیکه خدا را خلف نمیکند وعدهٔ خود را (۹) بدرستی آنکسانیکه کافر شدند بی نیاز نمیکند آنها را مال و اولادشان از خدا بهیچ چیز نه در دنیا و نه در آخرت ایشانند سبب اشتغال آتش جهنم (۱۰) مثل عادت آل فرعون و آن کسانیکه پس از آنها بودند تکذیب کردند آیات ما را پس گرفت آنها را خدا بسبب گناهشان و خدا سخت عقوبت است (۱۱) بگو ای پیغمبر از برای آنکسانیکه کافر شدند زود باشد که مغلوب شوید شما و جمع کرده شوید در آخرت بسوی جهنم و بد آرامگاهی است جهنم (۱۲) بتحقیق که بود از برای شما قریش نشانهٔ نبوت پیغمبر در دو گروه که برا جنک رو بیکدیگر صف کشیدند یک گروه که سیصد و سیزده نفر بودند جنک میکردند در راه خدا و گروه دیگر که نهصد و پنجاه نفر لشگر ابوجهل و کافر بودند میدیدند مسلمانان کفار را بچشم خودشان که دو مساوی زیادتر و جمعیت دارند و خدا قوت میدهد بیاری کردن خودش هر که را میخواهد بدرستیکه در این جنک که مسلمانان کم بودند نسبت به کفار و بی سلاح بودند و اینطور فتح کردند عبرت است از برای صاحب نظران (۱۳) زینت داده شده از برای مردم دوستی شهوتها که از آن جمله زنها و اولادها و مالهای جمع کرده شده است از طلا و نقره و اسبهای بانشان و سایر چهارپایان و کشت و زرع این‌ها متاع حیات دنیاست و در نزد خداوند است نیکو بازگشت (۱۴) بگو ای پیغمبر آیا آگاه بکنم شما را به بهتر از آنهائی که ذکر شد از برای پرهیزکارا نزد پروردگارشان بهشناهائی که جاری است از میان درختان آنها نهرها که همیشه در آن بهشت‌ها میمانند زنهای پاکیزه و خوشنودی از خدا و خداوند بیناست به بندگان خودش (۱۵) آن بندگانی که میگویند پروردگارا بدرستیکه ما ایمان آورده‌ایم پس بیامرز گناهان ما را و نگاهدار ما را از عذاب آتش (۱۶) صبر کنندگان و راست گویان و فرمان برداران و انفاق کنندگان و طلب آمرزش کنندگان در سحرها (۱۷) شهادت داد خدا یعنی به نزول آیات واضحه روشن گردانید که بدرستی و بتحقیق نیست خدائی غیر خودش و شهادت دادند ملائکه و علما بوحدانیت او بر پا دارندهٔ عدالت است نیست خدائی مگر او که قاهر و داناست (۱۸) بدرستیکه دین در نزد خدا اسلام است و اختلاف نکردند آنکسانیکه داده شد بآنها تورات و انجیل بعد از اینکه عالم شدند و فهمیدند مگر اختلافی که بسبب حسد میانه خودشان بود و هر که کافر شود بآیات خدا پس بدرستیکه خدا زود حساب کننده است (۱۹) پس اگر محاجه میکنند با تو بگو تسلیم کردم نفس خودم را و هر که تابع منست تسلیم کردند از برای خدا و بگو از برای کسانیکه تورات و انجیل دارند و کسانیکه سواد و خط ندارند و مشر کند ایا شما منقاد شدید پس اگر اسلام آوردند بتحقیق هدایت شدند و اگر رو گرداندند پس بجز این نیست که بر تو است رسانیدن احکام اللّه و خدا بیناست به بندگان (۲۰) بدرستی آن کسانیکه کافر میشوند بآیات خدا و میکشند پیغمبران را بدون حق و میکشند آن کسانیرا که امر میکنند بعدالت و راستی از مردمان یعنی غیر پیغمبران پس مژده بده آنها را بعذاب دردناک (۲۱) آن گروه کسانی هستند که تباه و نابود شد اعمالشان در دنیا و آخرت و نیست برای آنها یاری کننده (۲۲) آیا ندیدی آن کسانیرا که داشتند بهرهٔ از تورات و انجیل خوانده شدند بسوی تورات تا اینکه حکم بکند تورات میانه آنها پس برگردیدند گروهی از ایشان در حالتیکه اعراض کننده بودند (۲۳) این حرکت اعراض کردن آنها از تورات که کتاب خودشان است باین سبب بود که گفتند نمیرسد بماها آتش مگر چند روز معینی که هفت روز یا چهلروز باشد و فریفت آنها را آنچیزیکه در کیش خودشان بر میافتند و معتقد بودند از سهولت عقوبت (۲۴) پس چگونه است وقتیکه جمع کنیم ما آنها را از برای روزیکه شک و ریبی در آن روز نیست که روز قیامت است و داده شود هر کسی بتمام آنچه کسب کرده و اندوخته است و هیچیک از مردم ستم کرده نمیشوند و حقوق هر کسی را بی کم و زیاد بخودش خواهد رسید (۲۵) بگو ای پیغمبر که ای خداوند صاحب ملک میدهی ملک را بهرکه میخواهی و میگیری ملک را از هر که میخواهی و عزت میدهی هر که را میخواهی و ذلیل میکنی هر که را میخواهی بدست تو است نیکی بدرستی که تو بر هر چیز قادر و توانائی (۲۶) داخل میکنی شب را در روز و داخل میکنی روز را در شب و بیرون میآوری زنده را از میت مثل انسان را منی و بیرون میآوری مرده را از زنده مثل تخم را از تخم مرغ و روزی میدهی هر که را میخواهی بدون حساب (۲۷) باید نگیرند مؤمنین کفار را دوست از برای خودشان یعنی کافران را بجای دوستان مؤمن اختیار نمیکنند و هر که این کار را بکند از دوستی خدا بهرهٔ نخواهد داشت مگر اینکه بپرهیزد از ایشان یعنی از کافران پرهیز کردنی که از روی حقیقت باشد و میترساند خدا شما را از موالات با دشمنان او (۲۸) از عذاب خودش که صادر شده باشد از محض قهاری خودش و سوی خداست بازگشت بگو ای پیغمبر اگر مخفی کنید آنچه را در سینه‌های شماست یا آشکار کنید میداند خدا آن را و میداند هر چه در آسمانهاست و آنچه را در زمین است و خدا بر هر چیزی قادر است (۲۹) روزیکه بیاید هر کسی آنچه را که کرده است از خوبی حاضر کرده شده و هرچه را کرده است از بدی‌ها دوست دارد شخص گناهکار اگر باشد میانهٔ او و میانهٔ آنروزیکه مرتکب گناه بود مسافتی بسیار دور که هرگز نبیند و بیاد نیاورد آن روز را و میترساند خدا شما را از عذاب خودش و خدا مهربانست به بندگان خود (۳۰) بگو ای پیغمبر اگر شما دوست خدا هستید پس متابعت کنید مرا که پیغمبر هستم تا این که دوست داشته باشد خدا شما را و بیامرزد گناهان شما را و خدا آمرزنده و مهربانست (۳۱) بگو اطاعت کنید خدا و رسول را پس اگر برگردند و اطاعت نکنند پس بدرستی که خدا دوست ندارد کفار را (۳۲) بدرستی که خدا برگزید آدم و نوح را و آل ابراهیم و آل عمران را بر عالمیان (۳۳) در حالتی که آنها فرزندانی هستند که بعضی از آن‌ها از بعضی دیگر بعمل آمده‌اند یعنی اولاد پسندیده هستند از آبای خودشان و خدا شنوا و دانا است (۳۴) وقتی گفت جنه زن عمران پروردگارا من نذر کردم از برای تو آنچه در شکمم هست آزاد یعنی اولادی که در شکم دارم بخدمات دنیوی مشغول نسازم و او را مخصوص خدمت مسجد بیت المقدس کنم پس قبول کن پروردگارا این نذر مرا بدستیکه تو خودت شنونده و دانائی (۳۵) پس چون زائید آن دختر را گفت پروردگارا من زائیدم دختر و خدا داناتر است بآنچه زائید و نیست پسر مثل دختر و من تامیدم او را مریم و به پناه تو دادم او را و فرزندان او را از شیطان رانده شده (۳۶) پس قبول کرد او را خدای او بقبولی نیکو و پرورش داد خدا او را به نیکوئی از برای عبادت و کفیل شد برای مریم زکریا هر وقت داخل میشد ذکریا در محراب (۳۷) عبادت بر مریم میافت نزد مریم روزی ماکول گفت ذکریا ایمریم از کجا یافت میشود از برای تو این ماکولات گفت مریم که آن روزی از جانب خداست بدرستی که خدا روزی میدهد هر که را میخواهد بیحساب (۳۸) در آن مکان که کرامت مریم را مشاهده نمود خواند زکریا پروردگار خود را گفت پروردگارا ببخش بمن از جانب خودت اولادی پاکیزه چنانچه بحنه در پیری اولادی داد بدرستیکه تو شنوندهٔ دعا را (۳۹) پس ندا کرد زکریا ملائکه در حالتی که او در محراب بنماز ایستاده بود (۴۰) بدرستیکه خدا مژده میدهد تو را بتولد یحیی در حالتی که آن یحیی مصدقست بکلمه که موجود گشته از نزد خدا که یحیی اولین تصدیق کنندگان عیسی بود و بزرک قوم و پارسا و پیغمبر و از نیک مردان بود (۴۱) گفت زکریا پروردگارا از کجا میشود از برای من پسری و حال اینکه بتحقیق رسیده است مرا پیری و زن من نا زاینده است گفت جبرئیل اینطور خدا میکند هر چه را میخواهد (۴۲) گفت زکریا پروردگارا بگردان برای من علامتی گفت جبرئیل نشانه تو این است که حرف نزنی با مردم سه روز مگر بطور رمز و ذکر کن پروردگار خود را بسیار و تسبیح کن درا شام‌گاه و صبح‌ها (۴۳) وقتی گفتند ملائکه ای مریم بدرستیکه خدا بر گزید تو را و پاک کرد تو را و برگزید تو را و پاک کرد تو را و برگزید تو را بر زنهای جهانیان عهد تو (۴۴) ای مریم عبادت کن از برای پروردگار خودت و سجده بکن و رکوع کن با رکوع کنندگان (۴۵) این از اخبار غیبی است که وحی میکنیم ما بسوی تو نبودی نزد ایشان وقتیکه میانداختند قلم‌های کتابت خودشان را بطور قرعه میان جوی آب که کدام یک کفالت بکنند مریم را و نبودی نزد ایشان وقتی با یکدیگر در باب کفالت مریم مخاصمه و نزاع میکردند (۴۶) وقتی گفتند ملائکه ای مریم بدرستیکه خدا مژده میدهد تو را بکلمه از جانب خودش که اوست مسیح عیسی ابن مریم صاحب جاه در دنیا و آخرت و از جمله نزدیک شدگان درگاه خداست (۴۷) و سخن گوید در گهواره و در بزرگی بی تفاوت و عیسی از نیک مردان است (۴۸) گفت مریم پروردگارا از کجا میشود برای من فرزند و حال اینکه دست کسی بمن نرسیده است و زن بی شوهر چگونه اولاد میاورد گفت ملائکه بهمین طور که هستی صاحب ولد میشوی خدا خلق میکند هر چه میخواهد اگر حکم کند کاری را پس جز این نیست که میگوید از برای او باش پس موجود شود (۴۹) و تعلیم میکند خدا بعیسی کتاب سابقین که صحب شبث و ابراهیم است و حکمترا و تورات و انجیل را و رسول است عیسی بر بنی اسرائیل به تحقیق منکه عیسی هستم آوردم برای شما مردم نشانهٔ از پروردگار شما بدرستیکه من میسازم از برای شما از گل مثل شکل مرغی پس میدهم نفس خود را در آن پس میشود مرغی باذن خدا و شفا میدهم کور مادرزاد و ناخوشی برص را و زنده میکنم مردگان را باذن خدا و آگاه میکنم شما را بآنچه میخورید و آنچه ذخیره می نهید در خانهای خودتان بدرستیکه در این مطلب هر آینه آیتی است از برای شما اگر باشید از گروندگان (۵۱) و آمده‌ام من در حالتی که مصدق هستم از برای توراتی که پیش از من بوده و در زمان من هست و آمده‌ام برای اینکه حلال کنم از برای شما بعضی از آنچیزهائی که حرام کرده شده بود بر شماها از حرمت شنبه و چیزهائی دیگر و آوردم برای شما نشانهٔ از پروردگار شماها پس پرهیزکار باشید خدا را و اطاعت کنید مرا (۵۲) بدرستیکه خدا پروردگار من است و پروردگار شماها است پس عبادت بکنید او را اینست راه راست (۵۳) پس چون دریافت کرد عیسی از یهودان کفر را گفت با کسانی که ایمان به او آورده بودند کیست از شماها که یاری کند مرا و ملتجی باشد بسوی خدا گفتند حواریون مائیم انصار خدا ایمان آورده‌ایم بخدا و شاهد باش تو ای عیسی باینکه ما از گروندگانیم باحکام اللّه (۵۴) ای پروردگار ما ایمان آوردیم ما بآنچه فرستادی و متابعت کردیم ما رسول تو را پس بنویس ما را بشهادت دهندگان (۵۵) و مکر کردند یهوان در قتل عیسی که او را بکشند و جزای مکر آنها را داد خدا که عیسی را بآسمان برد و خدا بهترین مکافات دهندگانست مکاران را (۵۶) وقتی گفت خدا ای عیسی بدرستیکه من بمیرانم تو را و بلند کنندهٔ توام بسوی خودم و پاک کنندهٔ توام از مصاحبت آنکسانیکه کافر شدند از یهود تا روز قیامت پس بسوی منست برگشت شماها پس حکم بکن در میان خودتان در آنچه هستید که در آن اختلاف دارید (۵۷) پس اما آن کسانیکه کافر شدند پس عذاب میکنیم ایشان را عذاب سختی در دنیا و آخرت و نیست از برای ایشان نصرت کننده و یاران (۵۸) و اما آن کسانیکه ایمان آوردند و عملهای خوب کردند پس تمام میدهیم مزد آنها را و خدا دوست ندارد ظلم کنندگان را (۵۹) این کلامی که مذکور شد میخوانیم آنرا بر تو در حالتیکه از جمله علامات نبوت است و از یاد کردنیست که مشتمل بر حکمت است از میان حلال و حرام (۶۰) بدرستیکه مثل عیسی در نزد خدا مثل مثل آدم است که خلق کرد خدا او را از خاک پس گفت از برای او باش پس وجود بهمرسانید (۶۱) خبر مذکور راست و درست است و پیغامی است نازل شده از جانب پروردگار تو پس نباش از جملهٔ شک آورندگان (۶۲) پس هر کس مجادله کند با تو و در مقام خصومت باشد در امر عیسی که او را بندهٔ خدا نداند بعد از اینکه آمد بتو از دانستن پس بگو بیائید برای مباهله میخوانیم ما پسرهای خودمان را و بخوانید شما پسرهای خودتان را میخوانیم ما زنهای خودمان را و بخوانید شما زنهای خودتان را و ما میخوانیم نزدیکان خودمان را که بمنزلهٔ خود ما هستند و شما بخوانید نزدیکان مخصوص خودتان را بعد از جمع شدن همگی لعن کنیم و قرار بدهیم لعنت خدا را بر دروغ گویان (۶۳) بدرستی که این حکایت قصه راستی است و نیست هیچ خدائی مگر خدا و بدرستی که خدا هر آینه اوست قادر و محکم کار (۶۴) پس اگر رو بگرداند و اعراض کنند از راه حق پس بدرستی که خدا دانا است بحال مفسدین (۶۵) بگو ای یهود و نصارا بیائید بسوی کلمهٔ که راست بود میانه ما و میانه شما اینکه عبادت نکنیم مگر بخدای واحد و شریک قرار ندهیم برای او هیچ چیز را و نگیریم بعضی از ما دیگر را خدایان که بآنها سجده کنیم مگر اینکه پرستش کنیم خدای واحد را پس اگر برگشتند یهود و نصارا از عقاید خودشان باید بگویند شهادت میدهیم و اقرار میکنیم بانیکه ما مسلمانیم (۶۶) ای یهود و نصارا چرا محاجه و خصومت میکنید در ابراهیم که هر یک نسبت بخود میدهید یهود میگویند ابراهیم یهودی بود و نصاری میگویند ابراهیم نصاری بود و حال اینکه فرستاده نشد تورات و انجیل مگر از بعد ابراهیم بهزار سال فاصله آیا تعقل نمی‌کنید که در اینصورت ابراهیم دین یهود و نصاری نداشته است (۶۷) کسانی هستید شما گروه که خصومت میکنید و انکار میورزید در آن چیزهائیکه از برای شما علم بآنها هست مثلا تصدیق نبوت پیغمبر که در تورات و انجیل ذکر آن هست پس چرا برای چه خصومتی کنید در چیزهائی که علم به آنها ندارید خدا میداند که ابراهیم بر دین شماها نبود و شماها نمیدانید حال او را (۶۸) نبود ابراهیم یهودی و نبود نصرانی ولیکن بود مایل بحق و منقاد از برای احکام الهی و نبود ابراهیم از مشرکین (۶۹) بدرستی که سزاوارترین مردم بابراهیم کسانی هستند که متابعت کردند او را و این پیغمبر را و آنهائی که ایمان آورده‌اند و خدا دوست مؤمنین است (۷۰) دوست داشتند طایفهٔ از یهود و نصاری که شاید گمراه کنند شما مسلمانان را و گمراه نمیکنند مگر خودشان را شعور ندارند (۷۱) ای یهود و نصاری چرا انکار میکنید آیات خدا را و حال اینکه شماها گواه و شاهدید (۷۲) ای یهود و نصاری چرا میپوشانید حق را باطل و کتمان میکنید حق را و حال اینکه شماها میدانید که نبوت پیغمبر حقست (۷۳) و گفتند طایفهٔ از یهود ایمان بیاورید بقرانی که فرستاده شده است مؤمنین در وقت نهار و کافر شوید بقرآن در آخر آنروز شاید بهجت این حرکت شماها مسلمانان هم برگردند از اعتقادات خودشان (۷۴) و ایمان از روی حقیقت نیاورید مگر از برای کسانیکه متابعت کند دین شما را بگو ای پیغمبر بدرستی که راه راه خداست و گفتند یهود که گمان مکنید که داده شده باشد بمسلمانان مثل آنچه داده شده است بشماها یا اینکه بتوانند خصومت کنند با شماها در نزد پروردگار شما بگو ای پیغمبر بدرستیکه بخشش بدست خدا است میدهد فضل خودش را بهر که میخواهد و خدا وسعت دهنده و دانا است (۷۵) خدا هر که را می‌خواهد مخصوص می‌کند برحمت خودش و خدا صاحب بخشش بزرک است (۷۶) و از اهل یهود کسی است که اگر امین کنی او را بمال بسیار بیشمار رو میکند بسوی تو و از ایشان کسی هست که اگر ایمن کنی او را بیکدینار رد نمیکند بسوی تو مگر اینکه الزام کنی در پس گرفتن این حالت خیانت یهود بجهت این است که ایشان گفتند نیست بر ما در بی خط و سواد راهی که مقصود آنها اعراب بود که بی خط و سواد بودند و اقرار بتورات نداشتند و مال آنها را یهود حلال میدانستند و میگویند بر خدا دروغ را و حال اینکه ایشان میدانند و با علم دروغ میگویند (۷۷) آری هر که وفا بکند بعهد خودش و بپرهیزد از سخط پروردگار پس بدرستی که خدا دوست دارد پرهیزکاران را (۷۸) بدرستی کسانیکه میفروشند عهد خدا را و سوگندهای خودشان را بقیمت کمی از آن گروه کسانی هستند که بهره نیست بجهة آنها در آخرت و تکلم نمیکند خدا با ایشان و نظر نمیکند بطرف آنها در روز قیامت و پاک نمیکند آنها را و از برای ایشانست عذاب دردناک (۷۹) و بدرستیکه آن گروه کسانی هستند که می‌پیچاند زبان خودشان را بخواندن توراتی که بر بافته خودشان است تا اینکه گمان کنید که هر چه میخوانند از تورات است و نیست آن بر بافته‌ها از تورات و میگویند آن تحریفات و تغییرات از جانب خداست و نیست آن از جانب خدا و میگویند دروغ را به پروردگار خودشان میدانند که هرچه میگویند دروغ است (۸۰) نیست از برای بشری اینکه بدهد خدا او را کتاب و حکمت و نبوت بعد از آن بگوید از برای مردم که باشید بندگان از برای من جز از خدا ولیکن باشید شما خداشناس آنچه شما آموختید کتاب را و بآنچه شما تدریس میکنید (۸۱) و امر نمی‌کند شما را پیغمبر اینکه بگیرید فرشتگان و پیغمبران را خدایان خود آیا امر می‌کند آن پیغمبر شما را بکفر و شریک قرار دادن برای خدا بعد از اینکه شما مطیع و موحد شدید (۸۲) و در وقتی که گرفت خدا عهد از پیغمبران که هر چه بدهم شماها را از کتاب و حکمت بعد بیاید شماها را رسولی که تصدیق کننده باشد آنچه را که با شما ها است تا اینکه ایمان بیاورید باور و یاری کنید او را بمال و نفس خود تان گفت خدا آیا اقرار کردید شما و گرفتید بر این مطالب شما پیمان را گفتند انبیا که اقرار کردیم ما بتمام این بیانات گفت خدا بس شهادت بدهید و من با شما ها از گواه دهندگانم ( ۸۳ ) پس هر که رو بگر داند از تمام امتهای انبیاء از ایمان آوردن به پیغمبر بعد از این پس آن گروه تماما فا قند ( ۸۴ ) آیا پس سوای دین خدا را طلب می کنند و حال اینکه منقاد شد از برای خدا هر که در آسمانها و زمین است برغبت و کراهت ایمان آور دند و بسوی خدا بر میگردند ( ۸۵ ) بگو ایمان آوردیم ما بخدا و با چه فروفرستاده شد بر ما که قرآن است و آن چه فرو فرستاده شد بر ابراهیم و بر اسمعیل و بر اسحق ور بر یعقوب و در زندان یعقوب و آنچه داده شد بموسی و عیسی و پیغمبران از جانب پروردگارشان فرق نمیگذاریم ما که محمد و سایر مؤ منین هستیم میا نه احدی از آن پیغمبران و ما از برای حکم خدا مطیع و منقادانیم ( ۸۶ ) و هر که طلب کند غیر دین اسلام دینی را پس قبول نمیشود از او و او در آخرت از جمله زیان کارانست ( ۸۷ ) چگونه راه مینماید خدا قومی را که کافر شدند بعد از ایمان آوردن آنها و شهادت دادند باین که پیغمبر راست است و آمد ایشان را حجتها و خدا هدایت نمیکند قوم ظالمین را ( ۸۸ ) این گروه جزای ایشان اینست که بر ایشان است لعنت خدا و فرشتگان و تمام مردم ( ۸۹ ) همیشه میماند در آن لنت و کم نمیشود از ایشان عذاب الهی و ایشان مهلت داده نمیشوند ( ۹۰ ) مگر آن کسانی که توبه کردند بعد از این که آثار کفر از آنها بروز کرد و اصلاح کردند سیئات اعمال خودشان را پس بدرستیکه خدا آمرزنده و مهربانست ( ۹۱ ) بدرستی آنهائیکه کافر شدند بعد از ایمان آورد نشان بعد زیاد کردند کفر خودشان را قبول نمیشود توبه ایشان و این گروه تماماً از گمراهانند ( ۹۲ ) بدر ستی آن کسانیکه کافر شدند و مردند در حالتی که کافر بودند پس قبول نمیشود از هیچیک از ایشان اگر فدا بدهند زمین تمام دنیا بر باشد آن زمین از طلا پنجماعت از برای ایشانست عذاب دردناک و نیست برای ایشان یاری کنندگان ( ۹۳ ) نمیرسید نیکوئی تا این انفاق بکنید از آن چیزها که دوستدارید و هر چه را انفاق کند پس بدرستی که خدا میداند که چه اتفاق کرده اید (۹۴) تمام اطعمه بود حلال از بنی اسرائیل مگر آنچه را که حرام کرد بقوب برای خودش پیش از نزول تورات اگر بگویند یهود که گوشت شتر با شیر آن حرام است بر تمام بنی اسرائیل و در تورات حرمت آن نوشته شده است بگو بیاورید تورات صحیح را و بخوانید آن را اگر راست میگو ئید (۹۵) پس هر کس بر بنده خدا دروغ را یعنی دروغ بگوید و نسبت آن را بخدا بدهد بعد از اینکه معلوم شد تحریم از یعقوب بوده و از خدا نبوده است پس آنگروه ایشان هستند ظلم کند. (۹۶) بگو ای پیغمبر راست گفت خدا بس پیروی کنید دین ابراهیم را که او مایل حق بود و نبود از مشرکین (۹۷) بدرستی که اول خانه که نهاده شد از برای مردم آینه همانست که در مکه واقعست در حالتی که آن خانه با برکت است از برای حاجیان که بزیارت آنجا مشرف شده اند و سبب هدایت است مر عالمیان را (۹۸) در آن مکه نشانه های واضح است و علامات و خواص بسیار است و از آن جمله مکان ایستادن ابراهیم است که در آن مکان کرامات و معجزات هویدا است و هر که داخل بشود بمکه ایمن میشود و از برای خداست. بر مردم حج کردن خانه مکه برای هر که استطاعت رفتن با نجا را داشته باشد از صحت بدن و خرج رفتن و برگشتن و دادن نفقه بواب الفقات خودش و هر نماید رفتن بمکه را در صورت استطاعت بدر ئیکه خدا نیاز است از جهانیان (۹۹) بگو ای اهل کتاب چرا کافر میشود با آیات خدا و حال اینکه خدا شاهد است بر آنچه می کنید (۱۰۰) بگو ای اهل کتاب چرا باز می دارید مردم را از راه خدا هر کس ایمان آورد طلب میکنید برای او کجی باینکه شبهه میکنید باو و او را براه کج میاند از در و حال اینکه شما شاهد بله بر اینکه دین خدا و راه حق همان دین اسلام است و نیست خدا غافل از آنچه مبکنید (۱۰۱) و ای کسانی که ایمان آوردید اگر اط عت و پیروی کنید طایفه از یهود آن را بر میگردند شما را بعد از بیرون آوردن شما بکفر (۱۰۲) و چگونه کافر می شوید و در حال اینکه شما کسانی هستید که خوانده میشود بر شما آیات خدا و در میان شما است رسول خدا و هر که چک در زند بخدا بتحقیق کرده شده است راه راست (۱۰۳) ای آنکسانیکه ایمان آورده اید بپرهیزید بد از خدا حق پرهیزکاریش را و نمی میرید به شما البته مگر اینکه مسلمان باشید (۱۰۴) و چنک د زنید بر بسمان خدا همگی و متفرق نشوید بوقوع اختلاف میانه خود تان بلکه مجتمع باشید و متفق باشید در ایما ن خودتان و ذکر کنید نعمت خدا را که شما لطف شده در وقتیکه بودید دشمن در زمان جاهلیت پس خدا الفت انداخت میان دلهای شما بس صبح کردید در حالتی که پر دار بوده بسبب نعمت خدا و بودید بر کنار گودالی از آتش پس رهانید خدا شما را از آن آتش این طور ظاهر می کند خدا از برای شما آیات خودش را که شاید شماها راه بیابید (۱۰۵) و باید باشند از شما گروهی که بخوانند مردم را بسوی اسلام و امر بمعروف و نهی از منکر بکستند این گروه تماماً رستگارند (۱۰۶) و نباشد شما مثل آن کسانیکه متفرق شدند و اختلاف کردند بعد از آنکه آمد آنها حجتها مثل قوم موسی و منابعان عیسی گروهی هستند که از برای آنهاست عذاب دردناک (۱۰۷) روزیکه سفید میشود روهای مؤمنین و سیاه میشود روهای کفار و منافقین پس اما آن کسایکه سیاه شد روهای آنها آیا کافر شدید شما جد از ایمانتان پس بچشید عذاب را بسبب کافر شدنتان (۱۰۸) و اما آنهائیکه سفید شد روهای آنها پس در رحمت خدا هستند و ایشان در آن رحمت همیشه برقرار هستند (۱۰۹) اینست آیات خدا میخوانیم آیات خدا میخوانم آیات را بر تو که پیغمبر هستی براستی و نیست خدا اینکه اراده بکند ظلمی را از برای احدی از جهانیان (۱۱۰) واز برای خداست آنچه در آسمانها و هر چه درزمین است و بسوی خدا بر گشته میشود کارها (۱۱۱) هستید شما بهترین امتها که بیرون آورده شدید از برای مردم امر میکنید به نیکوئی و نهی میکنید از زشتی و گر و بدید بخدا و اگر ایمان بیاورند یهود و نصاری که اهل کتاب هستند بهتر خواهد بود برای آنها بعضی از ایشان گروندگان به پیغمبر و قرآن و بیشتر از ایشان فرمان بردار نیستند (۱۱۲) ضرر نمی رسانند بشما مگر اندکی همینقدر که ملامت کنند شماها را از اسلام و وعده دادن بقتل و اگر جنگ کنند با شماها پشت میگردند و فرار میکنند و بعد از فرار کسی از آنها یاری نمیکنند (۱۱۳) زده شد برایشان خواری هر جا یافت شوند مگر اینکه در آیند بریسمانی از خدا یعنی بزنهار درایند و نکشند آنها را بدادن جزیه و پا درایند بریسمانی از مردم یعنی در پناه مسلمانان آیند و از کشتن خلاصی یابند و سزاوار و گرفتار شدند یهود بخشمی از خدا و زده شد بر آنها فقر و پریشانی این غضب خدا به آنها برای آن بود که ایشان کفر ورزیدند آیات خدا و میکشند پیغمبران را بدون حق این حرکت از جهت این بود که نافرمانی گردند وبودند از جمله کسانیکه از حد خون تجاوز نموده بودند (۱۱۴) نیستند مؤمنان اهل کتاب مساوی با کافران ایشان از جمله اهل کتاب گروهی هستند که ایستاده اند بر دین اسلام وقائمند بحدود الهی و در ساعتهای شب میخواستند آیات قرآن را در نماز خودشان در حاتیکه سجده میکنند یعنی نماز غفیله میگذارند (۱۱۵) ایمان میآورند بخدا و بروز قیامت و امر میکنند بمعروف و نهی میکنند از منکر و میشتابند در خیرات کردن و آن گروه از نیکمردانند (۱۱۶) و هر چه میکنند از نیکی پس هرگز کافر نشوند بان یعنی پشیمان نشوند از ارتکاب باعمال نیک و خدا داناست به پرهیزکاران «۱۱۷» بدرستی آنهائی که کافر شدند بینیاز نمیکند مالها و اولادشان آنها را از خدا بهیچ چیز و آن گروه یاران آتشند ایشان در آتش همیشه در آتش خواهد بود «۱۱۸» مثل آنچیزی که ایشان انفاق میکنند در این حیات دنیا مثل بادیست که در آن سرمائیست که برسد زراعت بقومیکه ظلم کردند بنفسهای خودشان پس هلاکت کند آن باد زراعت آنها را و ظلم نکرد خدا آنها را ولیکن خودشان بنفسهای خود ظلم کردند «۱۱۹» ای آنکسانیکه ایمان آوردید نگیرید دوست مخصوص و محرم اسرار جز مسلمانان که با شما هم دین هستند کوتاهی نمیکنند یهود در افساد امور شما دوست دارند هر چه را که برنج و زحمت بندازد شما را بتحقیق ظاهر شده است بغض و عداوت از دهنهای آنها که بی اختیار آثار عداوت از زبان آنها بروز میکند و آنچه مخفی است در دلهای آنها بزرکتر است از آنچه بزبان می گویند بتحقیق ظاهر روشن کردیم ما از برای شماها نشان‌ها را اگر هستید که در میابید «۱۲۰» آگاه باشید ببینید شما و اینانند یهودان دوست دارید شما ایشان را و دوست ندارند ایشان شماها را و ایمان میآورید شما بتمام کتب و اگر ملاقات کردند شما را گویند ایمان آوردیم ما و وقتی خلوت کنند میجانند سر انگشتان خود را بر شما از غلیظ بگو بمیرید بسبب غیظ خودتان بدرستی که خدا دانا است باسرار سینه‌ها «۱۲۱» اگر برسد بشما نیکی و خوشی بد میآید ایشان را و اگر برسد بشما بدی و آزاری شاد میشوند بآن و اگر صبر کنید شما بپرهیزید از مصابحت آنها ضرر نمیرساند بشما مگر همهٔ آنها هیچ چیزی بدرستی که خدا بآنچه میکنند احاطه‌کننده است «۱۲۲» و یاد بیار ای محمد وقت صبح که بیرون شدی از خانه عیال خودت که عایشه بود جا دادی مؤمنین را در مکانهای خودشان در احد بجهت جنگ کردن و هر یک را بجای خودش قرار دادی و خدا شنوا و داناست «۱۲۳» وقتی که قصد کردند در طائفه از شما باینکه بددلی کنند وبر گردند بخانه‌های خود چنانچه عبدالله ابی منافق بارا گشت و در حربگاه نماند و خدا یاور و نگهبان آن دو طایفه شد پس باید توکل کنند بر خدا مؤمنان «۱۲۴» و بتحقیق یاری کرد شما را خدا در جنگ بدر و حال اینکه شماها ذلیل بودند بواسطه قلت عدد و کمی ژاد و اسباب پس بپرهیزید از خدا شاید شما شکر گذار شوید «۱۲۵» وقتی که میگفتی از برای مؤمنین آیا کفایت نمی کند شما را اینکه کمک بدهد پروردگار شماها بسه هزار از فرشتگان که فرود آیند «۱۲۶» آری اگر صبر کنید و بپرهیزید و ثبات و تقوی داشته باشید و در اینحالت بیایند دشمنان بر سر شما فوراً مدد میکند پروردگار شما را به پنجهزار ملائکه که اسبهای خود را نشان گذارنده بودند (۱۲۷) و نگرانید خدا امداد ملائکه را مگر مژده باشد برای شماها تا اینکه مطمئن شود دلهای شما بسبب آمدن فرشتگان و نیست نصرتی مگر از جانب خدای قادر دانا که نصرت داد شماها را در بدر (۱۲۸) تا اینکه قطع نماید و نیست کند پارهٔ از معتبرین کفار را با اینکه برو در اندازر آنها را و بر میگردند ایشان از حالت امیدواری بنا امید ومایوس (۱۲۹) اینست کار قتل کفار بدست تو بهیچوجه یاتوبه میدهد خدا بر ایشان که داخل مؤمنین شوند یا عذاب میدهد ایشان را که اصرار در کفر خود داشته باشند زیرا که ایشان ستم کارانند (۱۳۰) و از برای خدا است هر چه در آسمانهاست و هر چه در زمین است میامرزد هر که را میخواهد و عذاب میکند هر که را میخواهد و خدا آمرزنده و مهربانست (۱۳۱) ای آن کسانی که ایمان آورده اید نخورید ربا را بزیادتیهای نفع در نفع و بپرهیزید از خدا شاید شما رستگار شوید (۱۳۲) و بپرهیزید از آن آتشی که مهیا شده است از برای کفار (۱۳۳) و اطاعت کنید خدا و رسول خدا را شاید شما رحم کرده شوید (۱۳۴) و بشتابید بسوی آمرزش از جانب پروردگار خودتان و بشتابید بسوی بهشتی که عرض آن بهشت آسمانها و زمین است که آماده و مخصوص شده است از برای پرهیزکاران (۱۳۵) آن کسانیکه انفاق میکنند مال خود را در خوشی و ناخوشی وفرو میبرند غیظ خود را و در میگذرند از مردم اگر خلافی از کسی بانها شده باشد و خدا دوست دارد نیکوکاران را (۱۳۶) و آن کسانیکه اگر کار زشتی کردند یا ظلمی کردند بخودشان یاد خدا کردند پس طلب آمرزش کردند از برای گناه خودشان و کیست که نیامرزد گناهان را مگر خدا و اصرار نکردند بر آنچه میکردند از اعمال زشت وا یشان میدانند که عمل زشت بد است (۱۳۷) آن گروه جزای آنها آمرزش است از جانب پروردگار خودشان و بهشت هائیست که جاری میشود از زیر درختان آن نهرها همیشه در آنجا یافتند و خوبست اجر نیکوکاران (۱۳۸) بتحقیق گذشت از پیش از شماها واقعه های بسیار از غم و شادی های بیشمار پس بگردید در زمین و ببینید چگونه بود عاقبت کار دروغ گویان (۱۳۹) این بیانست از برای مردم و راهی است و پندیست از برای پرهیزکاران (۱۴۰) سست نشوید و غمگین نشوید بر آنچه فوت شد شما را از غنیمت و حال اینکه شماها بر تر و بهتر بد از سایر مردم اگر باشید شماها گروندگان (۱۴۱) اگر برسد بشما زخمی در این جنگ احد بتحقیق رسیده است گروهی را از کفار زخم و خستگی مثل خستگی ایشان در روز جنگ بدر و این روزها که مدار زندگی بر آنست میگردانیم آنرا میانهٔ مردم که یک روز خوشحال و یکروز بد حال باشند تا اینکه علم خدا مشهود کند و بشناساند آنکسانی را که ایمان دارند و پای ثبات در اومر الهی دارند و بگیرد از شما گواهان از یکدیگر مه شاهد شوید که کدام یک در جنگ ثبات دارند و کدام بی صبری کردند و خدا دوست ندارند ظالمین را (۱۴۲) و تا خالص و پاک و پاکیزه کند خدا از کر دانیدن دولت و مشکنت آن کسانی را که ایمان آوردند و محو و نابود کند کافران را (۱۴۳) آیا گمان میکنید اینکه داخل میشوید بهشت را و حال اینکه نمیداند خدا و نمیشناسد آنکسانی را که جهاد کردند از شماها و نمیداند که کدام یک از شماها صبر کننده اید در روز جنگ احد (۱۴۴) و تحقیق شماها بودید که آرزوی مرگ میکردند بیش از اینکه بینید شما مردن را پس تحقیق دیدید شما روز مرگ را در روز جنگ احد که خویشان و اقربای شما کشته شدند و شما نگاه میکردند و نزدیک جنگ نشدید و فرار کردید با اینکه قبل از جنگ آن ادعاها را مینمودید (۱۴۵) و نیست محمد مگر رسولی که تحقیق گذشت است بیش از او پیغمبران چند بس اگر بمیرد یا کشته شود بر میگردید بر پاشنه های پاهای خودتان و هر که بر گردد بپاشنه خودش یعنی مرتد شود و از جهاد کردن باز زند پس ضرر نمیرساند بخدا هیچ چیز برا و ضرر این حرکت برای نفس خودش خواهد بود و زود باشد که جزا بدهد خدا شکر کنندگان را (۱۴۶) و نیست از برای هیچکس اینکه بمیرد مگر باذن خدا چنانچه در لوح محفوظ نوشته شده است و آن نوشتن بموعد معین است که تقدیم و تا خیر در آن نیست و هر کس میخواهد ثواب دنیا را میدهم از دنیا باو ودر آخرت قسمتی برای او نخواهد بود و هر که بخواهد ثواب آخرت را میدهیم از نعم اخروی باو و زود باشد که جزا بدهیم شکر کنندگان را (۱۴۷) و چه بسیار از پیغمبری که جنگ کرد در حالتی که با او بودند جمع کثیری از عالمان و زاهدان پس سست نشدند آن جمعیت از آن صدماتی که رسید ایشان را در راه خدا و ضعیف نشدند و فروتنی نکردند و دست از حمایت پیغمبر خود بر نداشتند و خدا دوست میدارید صبر کنندگان را (۱۴۸) نبود گفتار آن علما و زاهدان مگر اینکه میگفتند پروردگارا بیامرزاز برای ما گناهان ما راو زیاد روی ماها را در کار خودمان میکنیم و ثابت بدار قدمهای ما را و نصرت بده ما را بر قوم کافران (۱۴۹) پس داد خدا بآنها ثواب دنیا را و خو بی ثواب آخر ترا و خدا دوست دارد نیکوکاران را (۱۵۰) ای آنکسانیکه ایمان آوردید اگر اطاعت کنید آن کسانیرا که کافر شدند بر میگرداند شما را بر اقابتان پس بر میگردید زیان کاران (۱۵۱) بله خدا آقای شما است و او بهترین یاری کنندگانست (۱۵۲) زود باشد که بیندازیم در دلهای کفار ترس را بجهت اینکه شریک قرار دادند برای خدا چیزیرا که نفرستاده است خدا برای شرک آوردن آنها حجت و دلیلی وجای آن ها آتش است و بد است منزل و مسکن ظلم کنندگان (۱۵۳) و هر آینه بتحقیق راست کرد خدا وعده خودش را بشماها وقتیکه کشتید کفار را باذن خدا تا وقتی ضعیف شدید و سست شدید در کار جنگ و منازعه کردید در کار و نافرمانی کردید و بیرون رفتید از قرار داد و دستور العمل پیغمبر بعد از اینکه نشان داد بشما آنچه را که دوست داشتید از تاراج و غارت اموال بعضی از شما کسانی هستند که میخواهند دنیا را آنها کسانی بودند که در احد خلاف حکم رسول نموده مرکز را خالی کرده رو بغنیمت آوردند و بعضی کسان هستند از شما که طالب میشوند آخرت را و آنها کسانی بودند که از خدمت پیغمبر دور نشدند و محافظت او را کردند و آنها علی بود و دو نفر دیگر بعد از آن منصرف کرد خدا شما را از قتل کفار تا اینکه بیازماید شما را و هر آینه تحقیق در گذشت از حرکات خلاف قاعده شما و خدا صاحب فضل و کرامت است بر مؤمنین (۱۵۴) وقتی که فرار کردید و به اضطراب و دهشت دور شدید و نزدیک نمیشد بد باحدی و پیغمبر صدا میزد شما را بآواز بلند در عقب سر شما پس جزا داد شما را غمی بالای غم دیگر تا اینکه محزون نشوید بعد از این بر آنچه از شما کم شود و هر مصیبتی که بشما وارد بیابد مقصود اینکه خدا خواست شما عادت کنید بترس و ضرر و کشته شدن که من بعد از وقوع این حادثات غمگین و پریشان نشوید و خدا خبیر است بآنچه میکنید (۱۵۵) بعد از آن فرستاد خدا بر شماها بعد از غم امنیت خواب را که میپوشید و فرو میگرفت آن خواب طائفه از شما را و طائفه که منافق بودند و نفسهای ایشان بهم و غم اندوخته بود ایشان را گمان میکردند بخدا بنا حق مثل گمانهای جاهلیت بگو بدرستی که کارها وفتح و ظفرها همه از برای خداست و مخفی مینمایند در نفسهای خودشان چیزهائیرا که اظهار میکند از برای تو می گویند اگر بود از برای ما از ظفر و پیشرفت کار چیزی کشته نمیشدیم در این مکان بگو اگر بودید شما در خانهای خودتان هر آینه بیرون میامدند از برای جنگ کردن آنکسانیکه نوشته شده بود کشته شدن از برای آنها در لوح محفوظ بسوی قتلگاه خودشان تا اینکه آزمایش بکند خدا آن چه را که در سینه های شماست و خالص بکندآن چه را که در دلهای شماست و خدا داناست بصاحب سینه ها (۱۵۶) بدرستی آن کسانیکه برگشتند از شما و روی گردان شده رفتند روزیکه بهم رسیدند دو لشگر که یکی لشکر اسلام بود و یکی لشگر کفر در روز احد این است و جز این نیست که لغزش داد پای آنها را شیطان بارهٔ از آنچه کسب کرده بودند و هر آینه تحقیق در گذشت خدا از گناهان آنها بدرستی که خدا آمرزنده و بردبار است (۱۵۷) ای آن کسانی که ایمان آورده اید نباشد مثل آنکسانیکه کافر شدند و گفتند از برای برادرهای خوشان وقتی که رفتند در زمین بتجارت یا بودند در حربگاه جنگ کننده اگر میبودند پیش ما نمی مردند آنهائیکه بتجارت رفته بودند و کشته نمی شدند آنهائیکه بجنگ رفته بودند تا اینکه بگرداند خدا این عقیده را غم و اندوه در دل ایشان شما مسلمانان مثل آنها نباشید و خدا زنده میکند و میمیراند و خدا بآنچه میکنید بصبر و بیناست (۱۵۸) و اگر کشته شوید در راه خدا یا بمیرید هر آینه آمرزشی است از جانب خدا و رحمت است بهتر است از آنچه جمع میکنند (۱۵۹) و اگر مردید و یا کشته شدید هر آینه بسوی خدا محشور میشوید (۱۶۰) پس بجهت رحمت از جانب خدا که دربارهٔ تو شد در روز احد نرم و از برای گریختگان و اگر بودی تو بد خو و سخت دل و هر آینه متفرق میشدند مردم از اطراف تو پس حال که نرمی کردی بجهت اینکه رحمت خدا دربارهٔ تو شامل شده بود در گذر از تقصیر و نافرمانی ایشان و طلب آمرزش کن از برای آنها و مشورت کن از ایشان در امور جنگ و جهاد پس هر وقت بعد از مشورت عزم کردی در کاری پس توکل کن بخدا بدرستیکه خدا دوست دارد توکل کنندگانرا (۱۶۱) اگر یاری کند شما را خدا پس نخواهد بود کس که غلبه کند مر شما را و اگر خوار کند خدا شما را پس کیست آنکه یاری کند شما را بعد از خدا پس باید مؤمنین بخدا توکل کنند (۱۶۲) و نیست از برای هیچ پیغمبری اینکه خیانت کند و هر که خیانت کند میابد با خیانت خودش روز قیامت بعد از آن تمام داده میشود بهر نفسی آن چه کسب کرده است و ایشان ظلم کرده نمیشوند (۱۶۳) آیا آنکسانیکه متابعت بکند خوشنودی خدا را مثل آنکسی که باز گردد بخشی از خداوند و آرامگاه او دوزخت و بد بار کشتی است جهنم (۱۶۴) متابعین را درجه ها در نزد خدا و خدا بیناست بهر چه میکنند (۱۶۵) هر آینه بتحقیق منت گذاشت خدا بر مؤمنین وقتی بر انگیخت در میان آنها رسول از خود آنها که میخواند بر آنها آیات خدا را و پاک میکند آنها را و تعلیم میکند کتاب و حکمت را بآنها اگر چه بودند پیش از این در گمراهی آشکار (۱۶۶) آیا چون رسید بشماها مصیبتی در جنگ احد بتحقیق رسید بملاحظه ماها دو متقابل این مصیبت بکفار که در این جنگ هفتاد نفر از شماها کشته شد و در جنگ بدر هفتاد نفر کشته شد و هفتاد نفر اسیر شده بودند گفتید از کجا این شکست و حال اینکه ما مسلمانیم و پیغمبر در میان ما هست بگو ای محمد این شکست از نزد اشخاص خودتان است بدرستیکه خدا بر هر چیز قادر است (۱۶۷) و نرسید شما را روزی که تلاقی دو لشگر شد و آمچه رسید بشما روزی که برابر شدند لشگر اسلام با لشگر کفر از قتل و جراحت هر چه بشما رسید باذن خدا بود تا اینکه معلوم شود مؤمن ثابت قدم کدام است (۱۶۸) و معلوم شود منافق کیست و گفته شد در آن روز از برای منافقان بیائید جنگ کنید در راه خدا که بکشید یا کشته شوید یا دفع کنید و بگریزانید کفار را گفتند اگر ما میدانستیم طریقهٔ جنگ کردن را هر آینه منابعت میکردیم شمارا ایشان از برای کفر در آن روز نزدیک تر بودند از اینکه نزدیک باشند از برای ایمان میگویند به زبانهای خودشان آنچه را که نیست در دل های ایشان و خدا داناتر است بآنچه پنهان میکنید (۱۶۹) آن کسانی که در خانه نشسته بودند و همراه قشون پیغمبر بجنگ نرفته بودند ، میگفتند برادرهای خودشان اگر آنهائی که رفتند اطاعت ما را کرده بودند و بجنگ نمیرفتند کشته نمی شدند بگو بآنها پس ذور کنید شما از خودتان مرگ را اگر راست میگوئید (۱۷۰) و گمان مکن ایمحمد البته آن کسانی را که کشته شدند در راه خدا مرد گمانند بلکه زندگانند در نزد پروردگار خودشان روزی داده میشوند (۱۷۱) شادان هستند بآنچه داده است خدا بآنها از فضل خودش در ازای شهادت آنها و شادمانند بآن کسانیکه بعد بدرجه شهادت میرسند و بآنها ملحق خواهد شد و از عقب آنها خواهد رسید که نباشد ترس برای آنها و نه ایشان اندوهناک و غمخوار میشوند (۱۷۲) شاد مانند بسبب نعمتی که از جانب خدا بآنها رسیده و مزیتی که بآنها داده شده و بدرستی که خدا ضایع نمی کند اجر مؤنین را (۱۷۳) آن کسانیکه طلب اجابت کردند از برای خدا و برای رسول خدا بعد از آنکه رسیده بود بایشان زخم مر آنهائی را که نیکوئی کردند از ایشان و پرهیز نمودند اجر بزرگیست (۱۷۴) آن کسانیکه گفتند برای ایشان مردم بدرستی مردمیکه اجماع کردند از برای آمدن به بدر و جنگ کردن با شماها پس بترسید از ایشان پس زیاد شد ایمان آنها و گفتند بس است ما را خدا و نیکو وکیلیست (۱۷۵) پس برگشتند از بدر ثانی بسبب نعمتی که از جانب خدا به آنها رسید و زیادی کرامتی که نرسید بآنها بدی و منابعت کردند و خدا صاحب فضل بزرگ است (۱۷۶) جز این نیست که این شیطان است می ترساند دوستان خودش را که منافقین باشند که نروند بالشکر پیغمبر و برگردند پس نترسید از ایشان و بترسید از من اگر هستید از مؤمنین (۱۷۷) و اند وهناک نکند تو را آن کسانی که شتاب میکنند در کفر بدرستی که ایشان ضرر نمی رساند خدا را هیچ چیز اراده میکند خدا اینکه نگرداند برای اشان بهرهٔ در آخرت و از برای آنهاست عذاب بزرگ (۱۷۸) بدرستی و تحقیق آن کسانی که خریدند کفر را بایمان ضرر نمی رسانند بخدا هبچ چیز و ازبرای آنهاست عذاب دردناک (۱۷۹) و گمان نکنند کفار که مهلت دادیم از برای آنها بهتر است برای ایشان مهلت دادیم از برای ایششان تا اینکه زیاد بکنند گناه را و از برای ایشانست عذاب خوار کننده (۱۸۰) هرگز نباشد که خدا وا بگذارد مؤمنین را بر آنچه هستید شما منافقین بر آن که آنها را استهزا کنید و طعن بر آنها زنید بلکه این مهلت برای اینست که تمیز داده شود نجس از پاک و هرگز نباشد که خدا آگاه بسازد شما را از غیبت ولیکن خدا بر میگزیند از پیمبرهای خودش هر که را می خواهد پس ایمان بیاورید بخدا و رسولان خدا و اگر ایمان بیاورید و بپرهیزید پس از برای شماست مزد بزرگ (۱۸۱) و گمان نکنند آن کسانیکه بخل میکنند بآنچه داد خدا از کرم خودش بایشان از دادن زکوهٔ آنها این ندارند زکوهٔ خوبست برای آنها بلکه آن شر است برای آنها زود باشد که مال ز کوهٔ و سایر خیرات و مبرات را که بخل کردند و ندادند طوق کنند بگردن آنها در روز قیامت و از برای خداست میراث آسمانها و زمین و خدا بهرچه میکنند آگاه است (۱۸۲) بتحقیق شنید خدا قول آن کسانیکه گفتند بدرستی که خدا فقیر است و ما توانگرانیم زود باشد که بنویسیم آنچه را گفتند و کشتن آنها پیغمبر را بدون حق و میگوئیم بچشید عذاب سوزان را (۱۸۳) این سوختن شما بجهته آن چیزهائیست که پیش فرستاده است دستهای شما از اینکه کشته اید پیغمبران را و نسبت فقر بخدا و غنابخودتان دادید بدرستیکه خدا نیست ظلم کننده از برای بندگان خودش (۱۸۴) آن کسانیکه گفتند بدرستی که خدا عهد کرد بسوی ما اینکه ایمان نیاوردیم از برای رسولی تا اینکه بیاورد از اقربائی که بسواند آنرا آتش بگو ای محمد بتحقیق آوردند شما را رسولانی پیش از من حجتها و آنچه شما گفتید که قربانی آوردند که آتش آن را سوزاند پس چرا کشتید ایشان را اگر راستگو هستید (۱۸۵) پس اگر تکذیب کنند تو را بتحقیق تکذیب گردیده شدند رسولان که پیش از تو بودند و معجزه ها آورده بودند وز بورها و کتاب روشن آورند (۱۸۶) هر نفسی چشنده است مرگ را وجز این نیست که تمام داده میشود مزدهای خود را در روز قیامت پس هر که دور کرده شود از آتش و داخل شود بهشت را پس بتحقیق رستگار شد و نیست حیات دنیا مگر مناع فریب (۱۸۷) هر آینه آزموده شوید در مالهای خودتان ونفسهای خودتان و هر آینه البته خواهد دید از کسانیکه داده شد بآنها کتاب بیش از شما و از کسانیکه مشرک شدند ناخوشی و بد حرفی بسیار و اگر صبر کنید و بپرهیزید پس بدرستی که این صبر و پرهیزکاری از استواری و محکم کاری دین است (۱۸۸) وقتی گرفت خدا عهد از آن کسانیکه داده شدند کتاب که علمای یهود و نصاری بودند بر اینکه بیان کنند و آشکار سازند آنچه را که در تورات و انجیل و صف محمد را نموده است از برای مردم و کتمان نکنند آنرا پس انداختند آن عهد را پشت سر خودشان و خریدند آنعهد را بقیمت کمی پس بداست آنچه را که خریدند و بد معاملهٔ کردند که آخرت جاویدان را بحطام دنیا فروختند (۱۸۹) گمان مکن ایمحمد البته آن کسانیرا که شادی میکنند بآنچه آوردند که کتمان نعت پیغمبر را که در تورات نوشته شده بود کردند و معذلک دوست داشتند که تمجید کرده شوند باینکه وفا بعد خود نکردند و نعت نبی را مخفی داشتند پس گمان مکن البته آنها را رستگار از عذاب و از برای ایشان است عذاب دردناک (۱۹۰) از برای خداست ملک آسمانها و زمین و خدا بر هر چیز قادر است (۱۹۱) بدرستی در خلقت آسمانها و زمین اخلاف شب و روز هز آینه نشانها است از برای صاحبان خرد (۱۹۲) آن کسانیکه ذکر میکنند خدا را در حالت ایستادن و نشستن و در آنزمان که افتاده اند به پهلوهای خودشان و فکر میکنند در خلقت آسمانها و زمین و میگویند ای پروردگار ما حلق نکردی این را باطل منزهی تو پس نگاهدار ما را از عذاب آتش (۱۹۳) پروردگارا بدرستی که تو هر که را داخل آتش کنی بتحقیق خوار نموده او را و نیست از برای ظالمین یارانی (۱۹۴) پروردگار بدرستی که ما شنیدیم ندا کننده را که ندا میکرد از برای ایمان که ایمان بیاورید بپروردگار خودتان پس ایمان آوردیم ما ای پروردگار ما را بیامرز ما را و بپوشان از ما بدیهای ما را و بمیران ما را با خوبان (۱۹۵) ای پروردگار ما بده مارا آنچه وعده دادی مارا بر تصدیق رسولان خودت و خوار مکن ما را در روز قیامت بدرستی که تو خلاف نمیکنی وعدهٔ خودت را (۱۹۶) پس پذیرفت از برای ایشان پرودگارشان اینکه من ظایع نمیکنم عمل هیچ عمل کنندهٔ از شیا را از مرد یا زن بعض از شما از بعضی دیگر یعنی تفاوت در میان مرد و زن در اجر دادن نیست هر کس هر چه کرده است جزای آن خواهد رسید چه مرد باشد و چه زن پس آن کسانیکه هجرت کردند از دیار کفر و بجهتت اسلام بیرون آمدند و آن کسانی را که بیرون کردند از خانهای خودشان مثل خود پیغمبر و آزار دیده شدند در راه دین و جنگ کردند و کشته شدند هر آینه بپوشانیم از ایشان بدیهایشان را و هر آینه داخل کنم آنها را البته در بهشتهائی که جاری است از زیر درختان آن نهرها پاداش دادنی از جانب پروردگار و در نزد خداست بهترین پاداشها یعنی اوست بهترین ثواب دهندگان (۱۹۷) نفریبد تو را البته آمد و شد کفار در شهرها (۱۹۸) برای تجارت و جمع کردن مال بر خور داری آنها از مال خودشان کم است پس منزل آنها جهنم است و بد آرامگاهی است جهنم (۱۹۹) لیکن آن کسانیکه پرهیز کردند پروردگار خودشان را از برای آنهاست بهشت هائی که جاری است از زیر درختهای آن نهرها همیشه در آن بهشت ها خواهند بود این نعمتی است که فرو فرستاده شده است از جانب خدا برای آنها و هر چه از جانب خداوند میرسد خوبتر است از برای نیکوکاران (۲۰۰) و بدرستی که از اهل کتاب کسانی هستند که ایمان میآورند بخدا و آنچه فرستاده شده است بسوی شما از قرآن و احکام الله مؤمن بآنها هستند و آنچه فرستاده شده است بسوی خودشان در حالتیکه نرسند گافند از برای خدا و نمی فروشند آیات خدا را بهائ کم آنگروه برای ایشانست اجر آنها در نزد پروردگارشان بدرستیکه خدا زود حسابست (۲۰۱) ای آنکسانیکه ایمان آوردید صبر کنید و صابر باشید بر طاعت و آماده باشید و شکیبائی ورزید بر شداید حرب و با اعدا ساخته و آماده باشید برای مقاتله با اعدا و بپرهیزید از خدا شاید شما رستگار شوید