قانون راجع بنظارت مطبوعات
| قوانین مطبوعات و رسانه‌های گروهی | تصمیم‌های مجلس | اساسنامه‌های مصوب مجلس شورای ملی |
قانون
راجع بنظارت مطبوعات
مصوب ۱۰ عقرب ۱۳۰۱ شمسی
مادهٔ اول ـ چون مطابق اصل بیستم متمم قانون اساسی عامه مطبوعات بغیر از کتب ضلال و مواد مضره بدین اسلام آزاد و ممیزی فقط در مورد کتب ضلال و مواد مضره بدین اسلام ممنوع نیست عموم مدیران جراید و یا مجلات و ارباب مطابع باید ملتزم شوند که هر وقت بخواهند در امور مربوطه بدین اسلام ومذهب اصولا و فروعاً انشاء و یا نقلاً ولو هزلاً چیزی طبع کنند قبلا بناظر شرعیات که خبرویت او بتوسط دو نفر مجتهد جامع‌الشرایط تصدیق و از طرف وزارت معارف در طهران و در هر یک از مراکز ایالات و ولایات معرفی شده باشد مراجعه نمایند تا مداقه نموده پس از آنکه عدم مضر بودن آن بدین اسلام و مذهب کتباً تصدیق شد طبع و نشر کنند.
مادهٔ دوم ـ هرگاه یکی از مدیران جراید و یا مجلات و یا ارباب مطابع و یا دیگری از مفاد مادهٔ فوق تخلف نمود مدعی‌العموم و یا مدعی خصوصی قضیه را بناظر شرعیات قانونی و یا مجتهد عادل مسلم رجوع مینماید بعد از تصدیق کتبی مشارالیه بمضر بودن بفوریت اوراق منتشره جمع‌آوری و توقیف شده مدیر و نویسنده و طبع کننده مستنداً بتشخیص ناظر شرعیات و یا مجتهد عادل مسلم مطابق قانون مطبوعات مجازات خواهد شد.