شیدای گراشی (غزلیات)/سر چه باشد که ببازم آن را

by شیدای گراشی

	سر چه باشد که ببازم آن را			کنم ای جان به فدایت جان را
	بهر تسلیم توام جان در کف			روز و شب منتظرم فرمان را
	چه شود گر ز ترحم روزی			شاد سازی تو دل نادان را
	روی تو کاسته دارد دل ما			چون که مه کاهد شب کتّان را
	دل چو بردی نهراسم از کس			نکند خوف ز دزد عریان را
	تو شکستی اگرت عهد قدیم			من به سر می‌برم آن پیمان را
	خنده بر گریه‌ی شیدا تا چند			خنده از پی بودش گریان را