دیوان حافظ/چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

by حافظ

۹۳	چه لطف بود که ناگاه رشحهٔ قلمت			حقوق خدمت ما عرضه کرد بر کرمت		۶۲
	بنوک خامه رقم کردهٔ سلام مرا			که کارخانهٔ دوران مباد بی رقمت
	نگویم از من بیدل بسهو کردی یاد			که در حساب خرد نیست سهو بر قلمت
	مرا ذلیل مگردان بشکر این نعمت			که داشت دولت سرمد عزیز و محترمت
	بیا که با سر زلفت قرار خواهم کرد			که گر سرم برود برندارم از قدمت
	ز حال ما دلت آگه شود مگر وقتی			که لاله بردمد از خاک کشتگان غمت
	روان تشنهٔ ما را بجرعهٔ دریاب			چو میدهند زلال خضر ز جام جمت
		همیشه وقت تو ای عیسی صبا خوش باد
		که جان حافظ دلخسته زنده شد بدمت