| | | | | | |
| ۲۶۳ |
بیا و کشتی ما در شط شراب انداز |
|
خروش و ولوله در جان شیخ و شاب انداز |
۲۵۸ |
| |
مرا بکشتی باده در افکن ای ساقی |
|
که گفته‌اند نکوئی کن و در آب انداز |
|
| |
ز کوی میکده برگشته‌ام ز راه خطا |
|
مرا دگر ز کرم با ره صواب انداز |
|
| |
بیار زان می گلرنگ مشکبو جامی |
|
شرار رشک و حسد در دل گلاب انداز |
|
| |
اگر چه مست و خرابم تو نیز لطفی کن |
|
نظر برین دل سرگشتهٔ خراب انداز |
|
| |
به نیم شب اگرت آفتاب می‌باید |
|
ز روی دختر گلچهر رز نقاب انداز |
|
| |
مهل که روز وفاتم بخاک بسپارند |
|
مرا بمیکده بر در خُم شراب انداز |
|
| |
ز جور چرخ چو حافظ به جان رسید دلت |
|
| |
بسوی دیو محن ناوک شهاب انداز |
|
