پرش به محتوا

دیوان حافظ/باز آی ساقیا که هواخواه خدمتم

از ویکی‌نبشته
۳۱۳  بازآی ساقیا که هواخواه خدمتم مشتاق بندگیّ و دعاگوی دولتم  ۳۰۹
  زانجا که فیض جام سعادت فروغ تست بیرون شدی نمای ز ظلمات حیرتم  
  هر چند غرق بحر گناهم ز صد جهت تا آشنای عشق شدم ز اهل رحمتم  
  عیبم مکن برندی و بدنامی ای حکیم کاین بود سرنوشت ز دیوان قسمتم  
  می خور که عاشقی نه بکسبست و اختیار این موهبت رسید ز میراث فطرتم  
  من کز وطن سفر نگزیدم بعمر خویش در عشق دیدن تو هواخواه غربتم  
  دریا و کوه در ره و من خسته و ضعیف ای خضر پی خجسته مدد کن بهمّتم  
  دورم بصورت از در دولت‌سرای تو لیکن بجان و دل ز مقیمان حضرتم  
  حافظ به پیش چشم تو خواهد سپرد جان  
  در این خیالم ار بدهد عمر مهلتم