دیوان حافظ/اگر آن طایر قدسی ز درم باز آید

by حافظ

۲۳۶	اگر آن طایر قدسی ز درم بازآید			عمر بگذشته بپیرانه سرم بازآید		۲۰۳
	دارم امّید برین اشک چو باران که دگر			برق دولت که برفت از نظرم بازآید
	آنکه تاج سر من خاک کف پایش بود			از خدا می‌طلبم تا بسرم بازآید
	خواهم اندر عقبش رفت بیاران عزیز			شخصم ار باز نیاید خبرم بازآید
	گر نثار قدم یار گرامی نکنم			گوهر جان بچه کار دگرم بازآید
	کوس نودولتی از بام سعادت بزنم			گر ببینم که مه نوسفرم بازآید
	مانعش غلغل چنگست و شکرخواب صبوح			ور نه گر بشنود آه سحرم بازآید
		آرزومند رُخ شاه چو ماهم حافظ
		همّتی تا بسلامت ز درم بازآید