کلیات سعدی/مواعظ/برگ تحویل میکند رمضان
< کلیات سعدی | مواعظ
در وداع ماه رمضان
| برگ تحویل میکند رمضان | بار تودیع بر دل اخوان | |||||
| یار نادیده سیر زود برفت | دیر ننشست نازنین مهمان | |||||
| غادر[۱] اَلحبُ صُحبةالاحباب | فارق‌الخلُ عِشرة الخلان | |||||
| ماه فرخنده روی برپیچید | و علیک‌السلام یا رمضان | |||||
| الوداع ای زمان طاعت و خیر | مجلس ذکر و محفل قرآن | |||||
| مهر فرمان ایزدی بر لب | نفس در بند و دیو در زندان | |||||
| تا دگر روزه با جهان آید | بس بگردد بگونه گونه جهان | |||||
| بلبلی زار زار می‌نالید | بر فراق بهار وقت خزان | |||||
| گفتم انده مبر که بازآید | روز نوروز و لاله و ریحان | |||||
| گفت ترسم بقا وفا نکند | ورنه هر سال گل دمد بستان | |||||
| روزه بسیار و عید خواهد بود | تیر ماه و بهار و تابستان | |||||
| تا که در منزل حیوة بود | سال دیگر، که در غریبستان | |||||
| خاک چندان از آدمی بخورد | که شود خاک و آدمی یکسان | |||||
| هردم از روزگار ما جزویست | که گذر میکند چو برق یمان | |||||
| کوه اگر جزو جزو برگیرند | متلاشی شود بدور زمان | |||||
| تا قیامت که دیگر آب حیوة | بازگردد بجوی رفته روان | |||||
| یارب آن دم که دم فرو بندد | ملک‌الموت واقف شیطان | |||||
| کار جان پیش اهل دل سهلست | تو نگه دار جوهر ایمان | |||||
- ↑ حاضر، حامد (؟)