کلیات سعدی/غزلیات/کس این کند که ز یار و دیار برگردد

by سعدی

۱۶۱– ب

	کس این کند که ز یار و دیار برگردد؟			کند هراینه چون روزگار برگردد
	تَنکدلی که نیارد کشید زحمت گل			ملامتش نکنند ار[۱] ز خار برگردد
	بجنگ خصم کسی کز حیل فروماند			ضرورتست که بیچاره‌وار برگردد
	بآب تیغ اجل تشنه است مرغ دلم			که نیم کشته بخون چندبار برگردد
	بزیر سنگ حوادث کسی چه چاره کند؟[۲]			جز اینقدر که بپهلو چو مار برگردد
	دلم نماند پس این خون چیست هر ساعت			که در دو دیدهٔ یاقوت بار برگردد
	گر از دیار بوحشت[۳] ملول شد سعدی			گمان مبر که بمعنی ز یار برگردد

---

1. نکنم گر.
2. حوادث فتاده را چه طریقْ.
3. بصورت.