کلیات سعدی/غزلیات/چه درد دلست اینچه من درفتادم

by سعدی

۶۵۴

	چه درد دلست اینچه من درفتادم			که در دام مهر تو دلبر فتادم؟
	چه بد کرده بودم که ناگه ازینسان			بدست تو شوخ ستمگر فتادم؟
	مرا با چنین دل سر عشقبازی			نبود اختیاری ولی درفتادم
	بمیدان عشق تو در اسب سودا			همیتاختم تیز و در سر فتادم
	بدینگونه هرگز نیفتادم ارچه			درین شیوه صد بار دیگر فتادم
	ز غرقاب این غم رهائی نیابم			که در موج دیده چو لنگر فتادم
	خیال لب و روی و خلاش بدیدم			بسر در گل و مشک و شکر فتادم
	بلغزید دستم از آن زلف مشکین			بدان خاک مشکین بچه درفتادم
	دران چاه جانم خوش افتاد لیکن			ز بدبختی خویش بر در فتادم
	به طالع همی خورده سعدی همه عمر			که بودی تو غمخوار و غمخور فتادم (؟)