کلیات سعدی/غزلیات/فریاد من از فراق یارست
ظاهر
< کلیات سعدی | غزلیات
۶۷– ط
فریاد من از فراق یارست | وافغان من از غم نگارست | |||||
بی روی چو ماه آن نگارین | رخسارهٔ من بخون نگارست | |||||
خون جگرم ز فرقت تو | از دیده روانه در کنارست | |||||
درد دل من ز حد گذشتست | جانم ز فراق بیقرارست | |||||
کس را ز غم من آگهی نیست | آوخ که جهان نه پایدارست | |||||
از دست زمانه در عذابم | زان جان و دلم همی فکارست | |||||
سعدی چکنی شکایت[۱] از دوست؟ | چون شادی و غم نه برقرارست |
- ↑ حکایت.