پرش به محتوا

کلیات سعدی/غزلیات/غم زمانه خورم یا فراق یار کشم

از ویکی‌نبشته

۴۰۴– ط

  غم زمانه خورم یا فراق یار کشم بطاقتی که ندارم کدام بار کشم؟  
  نه قوتی که توانم کناره جستن ازو نه قدرتیکه بشوخیش در کنار کشم  
  نه دست صبر که در آستین عقل برم نه پای عقل که در دامن قرار کشم  
  ز دوستان بجفا سیر گشت[۱] مردی نیست جفای دوست زنم گر نه مردوار کشم  
  چو میتوان بصبوری کشید جور عدو چرا صبور نباشم که جور یار کشم؟  
  شراب خوردهٔ ساقی ز جامِ صافی وصل[۲] ضرورتست که درد سر خمار کشم  
  گلی چو روی تو گر در چمن بدست[۳] آید کمینه دیدهٔ سعدیش پیش خار کشم  


  1. گشته.
  2. در غالب نسخه‌ها: شراب چون نبود پایدار لذت شرب، و در نسخ چاپی: شراب خورده‌ام از دست یار تا بسحر.
  3. بدید.