کلیات سعدی/غزلیات/شورش بلبلان سحر باشد
ظاهر
< کلیات سعدی | غزلیات
۱۹۳– ط
شورش[۱] بلبلان سحر باشد | خفته از صبح بیخبر باشد | |||||
تیرباران عشق خوبانرا[۲] | دل شوریدگان[۳] سپر باشد | |||||
عاشقان کشتگان معشوقند | هر که زندهست در[۴] خطر باشد | |||||
همه عالم جمال طلعت اوست | تا که را چشم[۵] این نظر باشد؟[۶] | |||||
کس ندانم که دل بدو ندهد | مگر آنکس که بی بصر باشد | |||||
آدمیرا که خارکی در پای[۷] | نرود، طرفه جانور باشد | |||||
گو ترشروی باش و تلخ سخن | زهر شیرین لبان شکر باشد | |||||
عاقلان از بلا بپرهیزند | مذهب عاشقان دگر باشد | |||||
پای رفتن نماند سعدی را | مرغ عاشق بریده پَر باشد |