کلیات سعدی/غزلیات/رفتیم اگر ملول شدی از نشست ما
< کلیات سعدی | غزلیات
۲۳– ط
| رفتیم اگر ملول شدی از نشست ما | فرمای خدمتی که برآید ز دست ما | |||||
| برخاستیم و نقش تو در نفس ما چنانک | هر جا که هست بیتو نباشد نشست ما | |||||
| با چون خودی درافکن اگر پنجه میکنی | ما خود شکسته‌ایم چه باشد[۱] شکست ما؟ | |||||
| جرمی نکرده‌ام که عقوبت کند[۲] ولیک | مردم بشرع می‌نکشد ترک مست ما | |||||
| شکر خدای بود که آن بت وفا نکرد | باشد که توبهٔ بکند بت‌پرست ما | |||||
| سعدی نگفتمت که بسرو بلند او | مشکل توان رسید ببالای پست ما؟ | |||||