کلیات سعدی/غزلیات/ای سرو حدیقه معانی

از ویکی‌نبشته

۶۰۸ – ط

  ای سرو حدیقهٔ معانی جانی و لطیفهٔ جهانی  
  پیش تو باتفاق مردن خوشتر که پس از تو زندگانی  
  چشمان تو سحر اولین‌اند تو فتنهٔ آخرالزمانی  
  چون اسم تو در میان نباشد[۱]؟ گوئی که بجسم در میانی  
  آنرا که تو از سفر بیائی حاجت نبود بارمغانی  
  گر ز آمدنت خبر بیارند من جان بدهم بمژدگانی  
  دفع غم دل نمیتوان کرد الاّ بامید شادمانی  
  گر صورت خویشتن ببینی حیران وجود[۲] خود بمانی  
  گر صلح کنی لطیف باشد در وقت بهار و مهربانی  
  سعدی خط سبز دوست دارد پیرامن خدّ ارغوانی  
  این پیر نگر که همچنانش از یاد نمیرود جوانی  


  1. در میانه آید.
  2. جمال.