کلیات سعدی/بوستان/باب دوم/شنیدم که طی در زمان رسول

by سعدی

حکایت

	شنیدم که طی در زمان رسول			نکردند منشور ایمان[۱] قبول
	فرستاد لشکر بشیر نذیر[۲]			گرفتند از ایشان گروهی اسیر
	بفرمود کشتن بشمشیر کین			که ناپاک بودند و ناپاکدین
	زنی گفت من دختر حاتمم			بخواهید ازین نامور حاکمم
	کرم کن بجای من ای محترم			که مولای من بود از اهل کرم
	بفرمان پیغمبر نیکرای			گشادند زنجیرش از دست و پای
	در آن قوم باقی نهادند تیغ			که رانند سیلاب خون بیدریغ
	بزاری بشمشیر زن گفت زن			مرا نیز با جمله گردن بزن
	مروت نبینم رهائی ز بند			بتنها و، یارانم اندر[۳] کمند
	همی گفت و گریان بر احوال[۴] طی			بسمع رسول آمد آواز وی
	ببخشود آن قوم و دیگر عطا			که هرگز نکرد اصل و گوهر خطا

---

1. سید.
2. بشیر و نذیر.
3. یاران من در.
4. بر اخوان.