کلیات سعدی/بوستان/باب اول/چو شمشیر پیکار برداشتی

by سعدی

	چو شمشیر پیکار برداشتی			نگه دار پنهان ره آشتی
	که لشکر شکوفان[۱] مغفر شکاف			نهان صلح جستند و پیدا مصاف
	دل مرد میدان نهانی بجوی			که باشد که در پایت افتد چو گوی
	چو سالاری از دشمن افتد بچنگ			بکشتن درش کرد باید درنگ
	که افتد کزین نیمه هم سروری			بماند گرفتار در چنبری
	اگر کشتی این بندی ریش را			نبینی دگر بندی خویش را
	نترسد که دورانش بندی کند			که بر بندیان زورمندی کند
	کسی بندیان را بود دستگیر			که خود بوده باشد ببندی اسیر
	اگر سرنهد بر خطت سروری			چو نیکش بداری، نهد دیگری
	اگر خفیه ده دل بدست آوری			از آن به که صد ره شبیخون بری

***

---

1. کشوفان.