| | | | | | |
| |
سپیده‌دم، نسیمی روح پرور |
|
وزید و کرد گیتی را معنبر |
|
| |
تو پنداری، ز فروردین و خرداد |
|
بباغ و راغ، بد پیغام آور |
|
| |
برخسار و بتن، مشاطه کردار |
|
عروسان چمن را بست زیور |
|
| |
گرفت از پای، بند سرو و شمشاد |
|
سترد از چهره، گرد بید و عرعر |
|
| |
ز گوهر ریزی ابر بهاری |
|
بسیط خاک شد پر لؤلؤ تر |
|
| |
مبارکباد گویان، در فکندند |
|
درختان را بتارگ، سبز چادر |
|
| |
نماند اندر چمن یک شاخ، کانرا |
|
نپوشاندند رنگین حله در بر |
|
| |
ز بس بشکفت گوناگون شکوفه |
|
هوا گردید مشکین و معطر |
|
| |
بسی شد، بر فراز شاخساران |
|
زمرد، همسر یاقوت احمر |
|
| |
بتن پوشید گل، استبرق سرخ |
|
بسر بنهاد نرگس، افسر زر |
|
| |
بهاری لعبتان، آراسته چهر |
|
بکردار پریرویان کشمر |
|
| |
چمن، با سوسن و ریحان منقش |
|
زمین، چون صحف انگلیون مصور |
|
| |
در اوج آسمان، خورشید رخشان |
|
گهی پیدا و دیگر گه مضمر |
|
| |
فلک، از پست رائیها مبرا |
|
جهان، ز الوده کاریها مطهر |
|
